| (1) Jahwe odpowiedział Mojżeszowi: "Oto Ja uczynię cię jakby Bogiem faraona, a Aaron, brat twój, będzie twoim prorokiem.
|
| (2) Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, brat twój, będzie przemawiał do faraona, ażeby wypuścił synów Izraela ze swego kraju.
|
| (3) Ja zaś uczynię nieustępliwym serce faraona i pomnożę moje znaki i moje cuda w kraju egipskim.
|
| (4) Faraon nie usłucha was, toteż wyciągnę rękę moją nad Egiptem i wywiodę z Egiptu moje zastępy, mój lud, synów Izraela z pośrodka nich, wśród wielkich kar.
|
| (5) I poznają Egipcjanie, że Ja jestem Jahwe, gdy wyciągnę rękę przeciw Egiptowi i wyprowadzę z pośrodka nich synów Izraela".
|
| (6) Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak im Jahwe nakazał uczynić.
|
| (7) Mojżesz liczył wtedy osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy, gdy przemawiali do faraona.
|
| (8) Jahwe tak powiedział do Mojżesza i Aarona:
|
| (9) "Jeśli faraon powie wam tak: "Uczyńcie cud [na świadectwo] dla siebie", wtedy powiesz Aaronowi: Weź laskę i rzuć ją przed faraonem, a przemieni się w węża".
|
| (10) Mojżesz i Aaron przybyli do faraona i uczynili tak, jak nakazał Jahwe. I rzucił Aaron laskę swoją przed faraonem i sługami jego, i zamieniła się w węża.
|
| (11) Faraon wówczas kazał przywołać mędrców i czarowników, a wróżbici egipscy uczynili to samo dzięki swej tajemnej wiedzy.
|
| (12) I rzucił każdy z nich laskę, i zamieniły się w węże. Jednak laska Aarona połknęła ich laski.
|
| (13) Mimo to serce faraona pozostało uparte, i nie usłuchał ich, jak zapowiedział Jahwe.
|
| (14) Rzekł Jahwe do Mojżesza: "Serce faraona jest twarde, wzbrania się wypuścić lud.
|
| (15) Idź do faraona rano, gdy wyjdzie nad wodę, pośpiesz mu na spotkanie na brzeg Nilu. Weź do ręki laskę, która zamieniła się w węża.
|
| (16) Powiedz mu: Jahwe, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z rozkazem: Wypuść lud mój, by Mi oddał cześć na pustyni! Oto dotąd nie posłuchałeś Mnie.
|
| (17) Tak teraz polecił Jahwe, abyś poznał, że Ja jestem Jahwe. Oto uderzę laską, którą mam w ręce, wody Nilu, a zamienią się w krew.
|
| (18) Ryby Nilu poginą, a Nil wydawać będzie przykrą woń, tak że Egipcjanie nie będą mogli pić wody z Nilu".
|
| (19) Jahwe powiedział do Mojżesza: "Mów do Aarona: Weź laskę swoją i wyciągnij rękę na wody Egiptu, na jego rzeki i na jego kanały, i na jego stawy, i na wszelkie jego zbiorowiska wód, a zamienią się w krew. I będzie krew w całej ziemi egipskiej, w naczyniach drewnianych i kamiennych".
|
| (20) Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak nakazał Jahwe. Aaron podniósł laskę i uderzył nią wody Nilu na oczach faraona i sług jego. Woda Nilu zamieniła się w krew.
|
| (21) Ryby rzeki wyginęły, a Nil zaczął wydawać przykrą woń, tak że Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu. Krew była w całym kraju egipskim.
|
| (22) Lecz to samo uczynili czarownicy egipscy dzięki swej wiedzy tajemnej. Pozostało więc uparte serce faraona, i nie usłuchał ich, jak to zapowiedział Jahwe.
|
| (23) Faraon odwrócił się i poszedł do swego domu, nie biorąc sobie tego do serca.
|
| (24) Wszyscy Egipcjanie kopali w pobliżu Nilu, szukając wody do picia, bo nie mogli pić wody z Nilu.
|
| (25) Upłynęło siedem dni od chwili, gdy Jahwe uderzył Nil.
|
| (26) Wtedy rzekł Jahwe do Mojżesza: "Idź do faraona i powiedz mu: To mówi Jahwe: Wypuść lud mój, aby Mi służył.
|
| (27) A jeżeli ich nie wypuścisz, to dotknę cały kraj twój plagą żab.
|
| (28) Nil zaroi się od żab. Wejdą do pałacu twego, do sypialni twojej, do łoża twego, do domów sług twoich i ludu twego, jak również do twoich pieców i do dzież twoich.
|
| (29) Żaby wślizną się i do ciebie, i do twego ludu oraz do twoich sług".
|
