(1) W ten zaś sposób postąpisz, gdy będziesz wyświęcał ich na kapłanów: weźmiesz młodego cielca i dwa barany bez skazy,
(2) i chleby niekwaszone i placki niekwaszone, zaprawione oliwą, i placuszki niekwaszone pomazane oliwą. Upieczesz je z najczystszej mąki pszennej.
(3) A włożywszy je w ten sam kosz, w koszu złożysz je na ofiarę jednocześnie z młodym cielcem i dwoma baranami.
(4) Aaronowi zaś i synom jego rozkażesz zbliżyć się do wejścia do Namiotu Spotkania i obmyjesz ich wodą.
(5) Potem weźmiesz szaty i ubierzesz Aarona w tunikę, w suknię, w efod, w pektorał, i przymocujesz go przepaską efodu.
(6) A włożywszy mu tiarę na głowę, umieścisz święty diadem na tiarze.
(7) Następnie weźmiesz olej do namaszczenia i wylejesz go na jego głowę, i namaścisz go.
(8) Synom też jego każesz się przybliżyć i ubierzesz ich w tuniki
(9) oraz przepaszesz ich pasem, i okryjesz głowy ich mitrami, i będzie należało do nich kapłaństwo na mocy nieodwołalnego prawa. I wprowadzisz w urzędowanie Aarona i jego synów.
(10) Potem przyprowadzisz młodego cielca przed Namiot Spotkania, i położy Aaron i jego synowie ręce na głowie cielca.
(11) I zabijesz go przed Jahwe przy wejściu do Namiotu Spotkania.
(12) Wziąwszy zaś nieco krwi tego cielca, namaścisz palcem wskazującym rogi ołtarza, a resztę krwi wylejesz u podstawy ołtarza.
(13) A pozbierawszy tłuszcz, który pokrywa wnętrzności, i płat tłuszczu, który jest na wątrobie, i obie nerki, i tłuszcz, który jest na nich, spalisz to na ołtarzu.
(14) Lecz mięso cielca i jego skórę, i mierzwę spalisz w ogniu poza obozem. Jest to ofiara za grzech.
(15) Weźmiesz następnie pierwszego barana, i położą Aaron i synowie jego ręce na głowie tego barana.
(16) I zabijesz potem tego barana, a wziąwszy nieco jego krwi pokropisz ołtarz dokoła.
(17) I podzielisz barana na części, i obmywszy wnętrzności jego i nogi położysz je na innych jego częściach i na głowie.
(18) I spalisz całego tego barana na ołtarzu. Jest to ofiara całopalenia dla Jahwe, miła woń, ofiara spalana dla Jahwe.
(19) A potem weźmiesz drugiego barana, Aaron zaś i jego synowie włożą ręce na jego głowę.
(20) I zabijesz barana, a wziąwszy nieco jego krwi namaścisz nią wierzch prawego ucha Aarona i wierzch prawego ucha jego synów i duże palce ich prawej ręki i nogi, i pokropisz krwią ołtarz dokoła.
(21) I weźmiesz nieco krwi, która jest na ołtarzu, i oleju do namaszczania, i pokropisz Aarona i jego szaty, i jego synów i ich szaty, aby był poświęcony razem ze swymi szatami, a z nim także jego synowie i szaty jego synów.
(22) I weźmiesz z barana tłuszcz i ogon, i tłuszcz pokrywający wnętrzności, i płat tłuszczu, który jest na wątrobie, i obie nerki, i tłuszcz, który jest na nich, i prawe udo, bo to jest baran [ofiary] wyświęcenia.
(23) [Weźmiesz] też bochen chleba i placek [przyrządzony] na oliwie i cienki placuszek z kosza przaśników, które są przed Jahwe.
(24) Wszystko to położysz na dłonie Aarona i na dłonie jego synów, i wykonasz obrzęd kołysania przed Jahwe.
(25) Weźmiesz to potem z ich rąk i spalisz na ołtarzu nad całopaleniem jako miłą woń przed Jahwe. Jest to ofiara spalana dla Jahwe.
(26) I weźmiesz mostek z piersi barana ofiarowanego na wyświęcenie Aarona, i wykonasz nim obrzęd kołysania, i przypadnie on tobie w udziale.
(27) I oddzielisz jako rzecz świętą mostek kołysany i łopatkę podnoszoną, i to, co było kołysane, i co było podnoszone z barana, jako ofiary wyświęcenia, oraz co się należy Aaronowi i co się należy jego synom.
(28) Ma to przypaść w udziale Aaronowi i jego synom po wieczne czasy jako należność od synów Izraela. Jest to bowiem ofiara podniesienia, a ofiara podniesienia należy się im od synów Izraela z ofiar biesiadnych, jako unoszona z nich dla Jahwe.
(29) A szaty święte Aarona będą oddane po nim jego synom, i będą w nie ubrani, gdy będą namaszczeni i wyświęceni.
(30) Przez siedem dni będzie je wdziewał ten z jego synów, który zostanie po nim kapłanem i będzie wchodził do Namiotu Spotkania, aby pełnić służbę w świętym przybytku.
(31) Weźmiesz też barana [z ofiary] wyświęcenia i ugotujesz jego mięso w miejscu poświęconym.
(32) I będzie spożywał Aaron i jego synowie mięso barana i chleb, który jest w koszu przy wejściu do Namiotu Spotkania.
(33) I będą jeść to, co było przebłaganiem za nich, aby ich wyświęcić i oddzielić jako świętych. Nikt zaś z obcych nie będzie tego jadł, gdyż jest to rzecz święta.
(34) A jeśli pozostało coś z mięsa [ofiary] wyświęcenia lub z chleba do rana, wówczas należy to spalić w ogniu i nie można tęgo jeść, bo jest to rzecz święta.
(35) I postąpisz z Aaronem i z synami jego zupełnie tak, jak ci poleciłem: przez siedem dni będzie trwało wyświęcenie.
(36) I cielca na ofiarę za grzech złożysz każdego dnia na przebłaganie i oczyścisz ołtarz przez tę ofiarę za grzech, i namaścisz go, aby go uświęcić.
(37) Przez siedem dni będziesz czynił przebłaganie nad ołtarzem i będziesz go poświęcał, a stanie się bardzo święty, i cokolwiek dotknie się ołtarza, będzie również święte.
(38) A oto z czego będziesz składał ofiarę: dwa roczne baranki codziennie i ustawicznie.
(39) Jednego baranka ofiarujesz rano, a drugiego baranka ofiarujesz o zmierzchu.
(40) Do pierwszego baranka dodasz dziesiątą część efy najczystszej mąki, zaprawionej czwartą częścią hinu wyciśniętej oliwy, a jako ofiarę płynną złożysz wino w ilości czwartej części hinu.
(41) A drugiego baranka ofiarujesz o zmierzchu z taką samą ofiarą z pokarmów i taką samą ofiarą z płynów jak rano, jako miłą woń na ofiarę spalaną dla Jahwe.
(42) To będzie ustawiczna ofiara całopalenia składana z pokolenia w pokolenie u wejścia do Namiotu Spotkania przed Jahwe, gdzie będę się spotykał z tobą, aby rozmawiać.
(43) Tam będę się spotykał z synami Izraela, i to miejsce będzie uświęcone przez moją chwałę.
(44) I poświęcę Namiot Spotkania i ołtarz Aarona i jego synów poświęcę, aby mi służyli jako kapłani.
(45) I będę mieszkał pośród synów Izraela i będę im Bogiem.
(46) I poznają, że Ja, Jahwe, jestem Bogiem, który wyprowadziłem was z ziemi egipskiej i mieszkałem pośród was, Ja, wasz Bóg, Jahwe.

 

Księga Wyjścia