(1) Jahwe tak powiedział do Mojżesza:
(2) "Poświęćcie Mi wszystko pierworodne. U synów Izraela do Mnie należeć będą pierwociny łona matczynego — zarówno człowiek, jak i zwierzę".
(3) Mojżesz powiedział do ludu: "Pamiętajcie o dniu tym, gdyście wyszli z Egiptu, z domu niewoli, gdyż potężną ręką wywiódł was Jahwe stamtąd: [w tym to dniu] nie wolno jeść chleba kwaszonego.
(4) Dziś wychodzicie w miesiącu Abib.
(5) Gdy zaś Jahwe wprowadzi cię do kraju Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Chiwwity, Jebusyty, jak poprzysiągł przodkom twoim dać im ziemię opływającą w mleko i miód, wtedy winieneś obchodzić to święto w tym samym miesiącu.
(6) Przez siedem dni będziesz jadł chleb niekwaszony, a w dniu siódmym będzie dla ciebie święto ku czci Jahwe.
(7) [Tylko] niekwaszony chleb można jeść w czasie tych siedmiu dni i nie będzie można ujrzeć u ciebie chleba kwaszonego ani nie będzie można ujrzeć u ciebie żadnego kwasu w twoich granicach.
(8) W tym dniu będziesz opowiadał synowi swemu: Dzieje się tak ze względu na to, co uczynił Jahwe dla mnie w czasie wyjścia z Egiptu.
(9) Będzie to dla ciebie znakiem na ręce i przypomnieniem między oczami, aby prawo Jahwe było w ustach twoich, gdyż ręką potężną wywiódł cię Jahwe z Egiptu.
(10) I będziesz zachowywał to postanowienie w oznaczonym czasie rok w rok,
(11) gdy Jahwe wprowadzi cię do kraju Kananejczyka, jak poprzysiągł tobie i przodkom twoim, i da go tobie.
(12) I oddasz wszelkie pierwociny łona matki dla Jahwe i wszelki pierwszy płód bydła, jaki będzie u ciebie co jest rodzaju męskiego, należy do Jahwe.
(13) Lecz pierworodny płód osła wykupisz jagnięciem, a jeślibyś nie chciał wykupić, to musisz mu złamać kark. Pierworodnych ludzi z synów twych wykupisz.
(14) Gdy cię syn zapyta w przyszłości: Co to oznacza? — odpowiesz mu: Jahwe ręką mocną wywiódł nas z Egiptu, z domu niewoli.
(15) Gdy faraon wzbraniał się uwolnić nas, Jahwe wybił wszystko, co pierworodne w ziemi egipskiej, zarówno pierworodne z ludzi, jak i z bydła, dlatego ofiaruję dla Jahwe męskie pierwociny łona matki i wykupuję pierworodnego mego syna.
(16) Będzie to dla ciebie znakiem na ręce i ozdobą między oczami [przypominając], że Jahwe potężną ręką wywiódł nas z Egiptu".
(17) Gdy faraon uwolnił Jud, nie wiódł go Bóg drogą prowadzącą do ziemi filistyńskiej, chociaż była najkrótsza. Powiedział bowiem Bóg: "Żeby lud na widok czekających go walk nie żałował i nie wrócił do Egiptu".
(18) Bóg więc prowadził lud okrężną drogą pustynną ku Morzu Czerwonemu, a synowie Izraela wyszli uzbrojeni z ziemi egipskiej.
(19) Zabrał też Mojżesz ze sobą kości Józefa, gdyż ten przysięgą zobowiązał synów Izraela mówiąc: "Wspomoże was niezawodnie Bóg, a wówczas zabierzcie stąd kości moje ze sobą".
(20) Wyruszyli z Sukkot i rozbili obóz w Etam, na skraju pustyni.
(21) A Jahwe szedł przed nimi podczas dnia jako słup obłoku, by ich prowadzić drogą, podczas nocy zaś jako słup ognia, aby im świecić, żeby mogli iść we dnie i w nocy.
(22) Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku we dnie ani słup ognia w nocy.

 

Księga Wyjścia