| (1) Wychwalać Cię będę, Panie, Królu, i wysławiać Ciebie, Boga, Zbawiciela mego. Wychwalać chcę imię Twoje,
|
| (2) ponieważ podporą i pomocnikiem stałeś się dla mnie. Ochroniłeś ciało moje od zguby, od sieci oszczerczego języka i od warg wypowiadających kłamstwo a wobec przeciwników stałeś się pomocnikiem i wybawiłeś mię,
|
| (3) według wielkości miłosierdzia i Twego imienia, od pokąsania przez tych, co są gotowi mnie połknąć, od ręki szukających mej duszy, z wielu utrapień, jakich doznałem,
|
| (4) od uduszenia w ogniu, który mnie otacza, i z środka ognia, który nie ja zapaliłem,
|
| (5) z głębokich wnętrzności Szeolu, od języka nieczystego i od słowa kłamliwego,
|
| (6) od oszczerstwa języka przewrotnego wobec króla. Dusza moja zbliżyła się aż do śmierci, a życie moje było blisko Szeolu, na dole.
|
| (7) Ze wszystkich stron otoczyli mnie i nie znalazłem wspomożyciela, rozglądałem się za pomocą od ludzi, ale nie przyszła.
|
| (8) Wówczas wspomniałem na miłosierdzie Twoje, Panie, i na dzieła Twoje, te od wieków - że wybawiasz tych, którzy cierpliwie czekają na Ciebie, i wyzwalasz ich z ręki nieprzyjaciół.
|
| (9) Podniosłem z ziemi mój głos błagalny i prosiłem o uwolnienie od śmierci.
|
| (10) Wzywałem Pana: «Ojcem moim jesteś i mocarzem, który mnie wyzwoli1. Nie opuszczaj w dniach udręki, a w czasie przewagi pysznych - bez pomocy! Wychwalać będę bez przerwy Twoje imię i opiewać je będę w uwielbieniu».
|
| (11) I prośba moja została wysłuchana. Wybawiłeś mnie bowiem z zagłady i wyrwałeś z przygody złowrogiej.
|
| (12) Dlatego będę Cię wielbił i wychwalał, i błogosławił imieniu Pańskiemu.
|
| (13) Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie.
|
| (14) U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę.
|
| (15) Z powodu [jej] kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me w niej się rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami.
|
| (16) Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę.
|
| (17) Postąpiłem w niej, a Temu, który mi dał mądrość, chcę oddać cześć.
|
| (18) Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu.
|
| (19) Dusza moja walczyła o nią i z całą starannością usiłowałem zachować Prawo ręce wyciągałem w górę, a błędy przeciwko niej opłakiwałem.
|
| (20) Skierowałem ku niej moją duszę i znalazłem ją dzięki czystości z nią od początku zyskałem rozum, dlatego nie będę opuszczony.
|
| (21) Wnętrze moje poruszyło się, aby jej szukać, i był to dla mnie zysk wspaniały.
|
| (22) Dał mi Pan język, jako zapłatę dla mnie, i będę Go nim chwalił.
|
| (23) Zbliżcie się do mnie, wy, którym brak wykształcenia, i zatrzymajcie się w domu nauki.
|
| (24) Na cóż, powiedzcie, pozbawiać się tego, za czym dusze wasze tak bardzo tęsknią?
|
| (25) Otworzyłem usta i mówię: Kupujcie sobie bez pieniędzy2.
|
| (26) Włóżcie kark wasz pod jarzmo i niech otrzyma dusza wasza naukę: aby ją znaleźć, nie trzeba szukać daleko.
|
| (27) Patrzcie oczami: mało się natrudziłem, a znalazłem dla siebie wielki odpoczynek.
|
| (28) Za naukę dajcie wielką ilość srebra, a zyskacie z nią bardzo wiele złota.
|
| (29) Niech się raduje dusza wasza w miłosierdziu Pana i nie wstydźcie się Jego chwały!
|
| (30) Wypełnijcie dzieło wasze przed czasem, a da wam nagrodę w porze oznaczonej.
|
