| (1) Nie polegaj na swoich bogactwach i nie mów: «Jestem samowystarczalny»1.
|
| (2) Nie daj się uwieść żądzom i sile, by iść za zachciankami swego serca.
|
| (3) Nie mów: «Któż mi ma coś do rozkazywania?» Albowiem Pan z całą pewnością wymierzy ci sprawiedliwość.
|
| (4) Nie mów: «Zgrzeszyłem i cóż mi się stało?» Albowiem Pan jest cierpliwy.
|
| (5) Nie bądź tak pewny darowania ci win, byś miał dodawać grzech do grzechu.
|
| (6) Nie mów: «Jego miłosierdzie zgładzi mnóstwo moich grzechów». U Niego jest miłosierdzie, ale i zapalczywość, a na grzeszników spadnie Jego gniew karzący.
|
| (7) Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana ani nie odkładaj tego z dnia na dzień: nagle bowiem gniew Jego przyjdzie i zginiesz w dniu wymiaru sprawiedliwości.
|
| (8) Nie polegaj na bogactwach niesprawiedliwie nabytych, nic ci bowiem nie pomogą w nieszczęściu.
|
| (9) Nie przewiewaj zboża przy każdym wietrze ani nie chodź po każdej ścieżce - takim jest bowiem grzesznik dwujęzyczny.
|
| (10) Twardo stój przy swym przekonaniu i jedno miej tylko słowo!
|
| (11) Bądź skory do słuchania, a odpowiadaj po namyśle!
|
| (12) Jeśli znasz się na rzeczy, odpowiedz bliźniemu, a jeśli nie, rękę twą połóż na ustach!
|
| (13) W mowie jest chwała i hańba człowieka, a język może sprowadzić jego upadek.
|
| (14) Bacz, abyś nie był nazwany oszczercą i nie czyń swym językiem zasadzek. Bo złodziej doznaje hańby, a dwujęzyczny najgorszego napiętnowania.
|
| (15) Nie uchybiaj ani w wielkich, ani w małych rzeczach, i nie stawaj się wrogiem zamiast być przyjacielem jak bowiem złe imię odziedziczy hańbę i naganę, tak również grzesznik dwujęzyczny.
|
