(1) Pamięć o Jozjaszu - to zmieszane kadzidło, przygotowane pracą tego, kto robi wonności w ustach każdego jest słodka jak miód i jak muzyka na uczcie przy winie.
(2) On osiągnął powodzenie w nawróceniu ludu i usunął obrzydliwość bezprawia.
(3) Kierował prosto do Pana swe serce, a w czasie bezprawia umocnił pobożność.
(4) Oprócz Dawida, Ezechiasza i Jozjasza wszyscy dopuszczali się przestępstw, opuścili bowiem prawo Najwyższego. Królowie Judy zniknęli.
(5) Dali bowiem moc swoją innym i chwałę swoją narodowi obcemu,
(6) który podpalił wybrane Miasto Przybytku i spustoszył jego ulice,
(7) według słów Jeremiasza. Skrzywdzili go bowiem, jego, który w łonie matki był poświęcony na proroka, aby wyrywał, tracił i niszczył, jak również budował i sadził2.
(8) Ezechiel oglądał widzenie chwały, jakie okazał mu [Pan] na rydwanie cherubów3.
(9) Wspominał On też o Hiobie, który trzymał się dróg sprawiedliwości.
(10) A kości dwunastu proroków niech wypuszczą pędy5 ze swego grobu, pocieszyli bowiem Jakuba i wybawili go niezawodną nadzieją.
(11) Jakże sławić mamy Zorobabela, który jest jak sygnet na prawej ręce6,
(12) również i Jozuego, syna Josadaka, którzy za dni swoich zbudowali Dom - wznieśli święty Przybytek Panu, przeznaczony do wiecznej chwały7.
(13) Pamięć o Nehemiaszu w wielkiej jest cenie! On nam podniósł mury rozwalone, postawił bramy i zasuwy i odnowił nasze domy8.
(14) Nie było drugiego spośród stworzonych na ziemi jak Henoch, on bowiem z ziemi został uniesiony9.
(15) Nie narodził się żaden mąż taki jak Józef, zwierzchnik braci, podpora ludu, którego zwłoki doznały takiej opieki10.
(16) Sem i Set cieszą się chwałą wśród ludzi, a ponad wszystkimi żyjącymi stworzeniami - Adam.

 

Księga Syracha