(1) Nie wstydź się następujących rzeczy i nie grzesz przez wzgląd na osobę:
|
(2) Prawa Najwyższego i Przymierza, i wyroku, który usprawiedliwia nawet bezbożnych1,
|
(3) rozliczenia z towarzyszem i podróżnymi i [podziału] darów dziedzictwa bliskich,
|
(4) dokładności wagi i ciężarków i zarobku wielkiego lub małego.
|
(5) korzyści przy sprzedażach kupieckich, częstego karcenia dzieci, skrwawienia boków słudze niegodziwemu.
|
(6) Wobec złej żony dobra jest pieczęć, i zamykaj na klucz, gdzie wiele jest rąk!
|
(7) Cokolwiek przekazujesz, niech będzie pod liczbą i wagą, a dawanie i odbieranie - wszystko na piśmie.
|
(8) [Nie wstydź się] upomnieć nierozumnego i głupiego ani zgrzybiałego starca, gdy prowadzi spór z młodymi, a będziesz prawdziwie wychowany i przez wszystkich, co żyją, będziesz uznany za sprawiedliwego.
|
(9) Córka dla ojca to skryte czuwanie nocne, a troska o nią oddala sen: w młodości, aby przypadkiem nie przekwitła [jako niezamężna], a gdy wyjdzie za mąż, by przypadkiem nie została znienawidzona,
|
(10) gdy jest dziewicą, by nie była zbezczeszczona, stając się w domu ojcowskim brzemienną - będąc z mężem, aby przypadkiem nie wykroczyła [niewiernością] i zamieszkawszy z nim, nie była niepłodna.
|
(11) Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby nie uczyniła z ciebie pośmiewiska dla wrogów, przedmiotu gadania w mieście i zbiegowiska pospólstwa i by ci nie przyniosła wstydu wśród wielkiego tłumu.
|
(12) Nie pokazuj jej piękności jakiemukolwiek mężczyźnie ani nie pozwalaj jej przebywać z mężatkami!2
|
(13) Jak bowiem z odzienia wychodzą mole, tak przewrotność kobiety - z jednej na drugą.
|
(14) Lepsza przewrotność mężczyzny niż dobroć kobiety3, a kobieta, która wstyd przynosi - to hańba!
|
(15) Wspominać będę dzieła Pana i opowiadać będę to, co widziałem. Na słowa Pana powstały dzieła Jego.
|
(16) Jak słońce świecąc patrzy na wszystkie rzeczy, tak chwała Pan napełniła Jego dzieło.
|
(17) Nie jest dane świętym Pana, by mogli opowiedzieć wszystkie godne podziwu dzieła Jego, które Pan Wszechmocny utwierdził, aby wszystko mocno stanęło ku Jego chwale4.
|
(18) On zbadał przepaści i serca ludzkie i wszystkie ich knowania poznał, albowiem Najwyższy posiada całą wiedzę i przewiduje najdalszą przyszłość5.
|
(19) Ogłasza to, co minęło, i to, co będzie, i odsłania ślady ukrytych rzeczy.
|
(20) Żadna myśl nie ujdzie Jego uwagi i nie ukryje się przed Nim ani jedno słowo.
|
(21) On ustawił w pięknym porządku wielkie dzieła swej mądrości, ponieważ istnieje przed wiekami i na wieki, a nic Mu nie będzie dodane ani odjęte i nie potrzebuje żadnego doradcy.
|
(22) Jakże godne ukochania są wszystkie Jego dzieła, i zaledwie iskierką są te, które poznajemy.
|
(23) Wszystko to żyje i trwa na wieki i w każdej potrzebie wszystko jest Mu posłuszne.
|
(24) Wszystko idzie parami, jedno naprzeciw drugiego, i nie mają żadnego braku
|
(25) przez jedno umacnia dobro drugiego, a któż się nasyci, patrząc na Jego chwałę?
|