| (1) Inaczej rzecz się ma z tym, co duszę swoją przykłada do rozważania Prawa [Boga] Najwyższego. Badać on będzie mądrość wszystkich starożytnych, a czas wolny poświęci proroctwom.
|
| (2) Zachowa opowiadania ludzi znakomitych i wnikać będzie w tajniki przypowieści -
|
| (3) wyszukiwać będzie ukryte znaczenie przysłów i zajmować się będzie zagadkami przypowieści.
|
| (4) Znakomitościom będzie oddawał usługi i pokaże się przed panującymi. Przebiegać będzie ziemię obcych narodów, bo zechce doświadczyć dobra i zła1 między ludźmi.
|
| (5) Postara się pilnie, by od samego ranka zwrócić się do Pana, który go stworzył, i przed Najwyższego zaniesie swą prośbę. Otworzy usta swe w modlitwie i błagać będzie za swoje grzechy.
|
| (6) Jeżeli Pan Wielki zechce, napełni go duchem rozumu, on zaś słowa mądrości swej jakby deszcz wyleje i w modlitwie wychwalać Go będzie.
|
| (7) Sam pokieruje swoją radą i rozumem, nad ukrytymi Jego tajemnicami zastanawiać się będzie.
|
| (8) Wyłoży swą naukę o umiejętności postępowania i Prawem Przymierza Pana chlubić się będzie.
|
| (9) Wielu chwalić będzie jego rozum i na wieki nie będzie zapomniany, nie zatrze się pamięć o nim, a imię jego żyć będzie z pokolenia w pokolenie.
|
| (10) Mądrość jego opowiadać będą narody, a zgromadzenie wychwalać go będzie.
|
| (11) Za życia zostawi imię [większe] niż tysiąc [innych], które po śmierci jeszcze wzrośnie2.
|
| (12) Jeszcze, zastanowiwszy się, mówić będę, albowiem mam wiele myśli, jak księżyc w pełni.
|
| (13) Posłuchajcie mnie, pobożni synowie, rozwijajcie się jak róża rosnąca nad strumieniem wody!
|
| (14) Wydajcie przyjemną woń jak kadzidło3, rozwińcie się jak kwiat lilii, podnieście głos3 i śpiewajcie pieśń, wychwalajcie Pana z powodu wszystkich dzieł Jego!
|
| (15) Oddajcie chwałę Jego imieniu! Podziękujcie Mu przez wysławianie przy dźwięku harf i wszelkich instrumentów muzycznych!4 A tak powiecie w dziękczynieniu:
|
| (16) Wszystkie dzieła Pana są bardzo piękne, a każdy rozkaz Jego w swoim czasie jest wykonany. Nie można mówić: «Cóż to? Dlaczego tamto?» Wszystko bowiem się pozna w swoim czasie.
|
| (17) Na Jego wezwanie woda stanęła jak spiętrzony wał, a na słowo ust Jego powstały niezmierzone oceany5.
|
| (18) Na Jego rozkaz stanie się to wszystko, co Mu się podoba, i nikt nie może przeszkodzić, gdy spieszy z pomocą.
|
| (19) Czyny wszystkich ludzi są przed Nim i nic nie może się ukryć przed Jego oczami.
|
| (20) On wzrokiem sięga od wieku do wieku i nic nie jest dla Niego dziwne.
|
| (21) Nie można mówić: «Cóż to? Dlaczego tamto?» Wszystko bowiem zostało stworzone w zamierzonym celu.
|
| (22) Błogosławieństwo Jego jak rzeka pokryło suchą ziemię i napoiło ją jak potop.
|
| (23) Gniew zaś Jego wypędził narody i obrócił miejsca nawodnione w słoną pustynię6.
|
| (24) Jak dla sprawiedliwych drogi Jego są proste, tak dla bezbożnych pełne przeszkód.
|
| (25) Jak od początku dobro zostało przeznaczone dla dobrych, tak zło - dla grzeszników.
|
| (26) Rzeczy pierwszej potrzeby dla życia człowieka - to: woda, ogień, żelazo i sól, mąka pszenna, mleko i miód, krew winogron, oliwa i odzienie:
|
| (27) wszystko to służy bogobojnym ku dobremu, grzesznikom zaś obróci się na nieszczęście.
|
| (28) Są wichry, które stworzone zostały jako narzędzie pomsty, gniewem swym wzmocnił On ich smagania, w czasie zniszczenia wywierają swą siłę i uśmierzają gniew Tego, który je stworzył.
|
| (29) Ogień, grad, głód i śmierć - wszystko to w celu pomsty zostało stworzone.
|
| (30) Kły dzikich zwierząt, skorpiony i żmije, miecz mściwy - ku zagładzie bezbożnych -
|
| (31) radują się Jego rozkazem, gotowe są na ziemi służyć według potrzeby - i gdy przyjdzie czas, nie przekroczą polecenia.
|
| (32) Dlatego od początku byłem o tym przekonany, przemyślałem i na piśmie zostawiłem:
|
| (33) wszystkie dzieła Pana są dobre, w odpowiedniej chwili dostarcza On wszystkiego, czego potrzeba.
|
| (34) Nie można mówić: «To od tamtego gorsze», albowiem wszystko uznane będzie za dobre w swoim czasie.
|
| (35) A teraz ustami i z całego serca śpiewajcie i wychwalajcie imię Pana!
|
