| (1) Zmiłuj się nad nami, Panie, Boże wszystkich rzeczy, i spojrzyj, ześlij bojaźń przed Tobą na wszystkie narody,
|
| (2) wyciągnij rękę przeciw obcym narodom, aby widziały Twoją potęgę.
|
| (3) Tak jak przez nas wobec nich okazałeś się świętym, tak przez nich wobec nas okaż się wielkim!
|
| (4) Niech Cię uznają, jak my uznaliśmy, że nie ma Boga prócz Ciebie, o Panie!
|
| (5) Odnów znaki i powtórz cuda, wsław rękę i prawe ramię!
|
| (6) Wzbudź gniew i wylej oburzenie, zniszcz przeciwnika i zetrzyj wroga!
|
| (7) Przyspiesz czas i pomnij na przysięgę, aby wysławiano wielkie Twoje dzieła2.
|
| (8) Ogień gniewu niech strawi tego, kto się ratuje, a ci, którzy krzywdzą Twój lud, niech znajdą zagładę!
|
| (9) Zetrzyj głowy panujących wrogów, którzy mówią: «Prócz nas nie ma nikogo!»
|
| (10) Zgromadź wszystkie pokolenia Jakuba i weź je w posiadanie, jak było od początku.
|
| (11) Panie, zlituj się nad narodem, który jest nazwany Twoim imieniem, nad Izraelem, którego przyrównałeś do pierworodnego3.
|
| (12) Miej miłosierdzie nad Twoim świętym miastem, nad Jeruzalem, miejsce Twego odpoczynku!
|
| (13) Napełnij Syjon wysławianiem Twej mocy i lud Twój chwałą swoją!
|
| (14) Daj świadectwo tym, którzy od początku są Twoimi stworzeniami, i wypełnij proroctwa, dane w Twym imieniu!
|
| (15) Daj zapłatę tym, którzy oczekują Ciebie, i prorocy Twoi niech się okażą prawdomówni!
|
| (16) Wysłuchaj, Panie, błagania Twych sług, zgodnie z błogosławieństwem Aaronowym4 nad Twoim ludem.
|
| (17) Niech wszyscy na ziemi poznają, że jesteś Panem i Bogiem wieków.
|
| (18) Żołądek przyjmuje każde pożywienie, ale jeden pokarm jest lepszy od drugiego.
|
| (19) Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.
|
| (20) Serce przewrotne wyrządza przykrości, ale człowiek z wielkim doświadczeniem będzie umiał mu odpłacić.
|
| (21) Kobieta przyjmie każdego męża, lecz jedna dziewczyna jest lepsza od drugiej.
|
| (22) Piękność kobiety rozwesela oblicze i przewyższa wszystkie pożądania człowieka
|
| (23) a jeśli w słowach swych mieć będzie ona współczucie i słodycz, mąż jej nie jest już jak inni ludzie.
|
| (24) Kto zdobędzie żonę, ma początek pomyślności, pomoc podobną do siebie5 i słup oparcia.
|
| (25) Gdzie nie ma ogrodzenia, rozdrapią posiadłość, a gdzie brakuje żony, tam mąż wzdycha zbłąkany.
|
| (26) Któż będzie ufał gromadzie żołnierzy, co chodzi od miasta do miasta?
|
| (27) Tak samo - człowiekowi, który nie ma gniazda i zatrzymuje się tam, gdzie go mrok zastanie.
|
