| (1) Kto zachowuje Prawo, mnoży ofiary, a kto zważa na przykazania, składa ofiary dziękczynne.
|
| (2) Kto świadczy dobrodziejstwa, przynosi ofiary z najczystszej mąki, a kto daje jałmużnę, składa ofiarę uwielbienia.
|
| (3) Oddalenie się od zła jest upodobaniem Pana, a oddalenie się od niesprawiedliwości jest jak ofiara przebłagalna.
|
| (4) Nie ukazuj się przed Panem z próżnymi rękami, wszystko to bowiem [dzieje się]1 według przykazania.
|
| (5) Dar ofiarny sprawiedliwego namaszcza ołtarz tłustością, a przyjemny jej zapach unosi się przed Najwyższego.
|
| (6) Ofiara męża sprawiedliwego jest przyjemna, a pamięć o niej nie pójdzie w zapomnienie.
|
| (7) Chwal Pana hojnym darem i nie zmniejszaj ofiary z pierwocin rąk twoich!
|
| (8) Przy każdym darze twarz twoją rozpogódź i z weselem poświęć dziesięcinę!
|
| (9) Dawaj Najwyższemu tak, jak On ci daje, hojny dar według swej możności!
|
| (10) ponieważ Pan jest tym, kto odpłaca, i siedemkroć razy więcej odda tobie.
|
| (11) Nie staraj się przekupić Go darem, bo nie będzie przyjęty, ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej,
|
| (12) ponieważ Pan jest Sędzią, który nie ma względu na osoby.
|
| (13) Nie będzie miał On względu na osobę przeciw biednemu, owszem, wysłucha prośby pokrzywdzonego.
|
| (14) Nie lekceważy błagania sieroty i wdowy, kiedy się skarży.
|
| (15) Czyż łzy wdowy nie spływają po policzkach, a jej lament nie świadczy przeciw temu, kto je wyciska?
|
| (16) Kto służy Bogu, z upodobaniem będzie przyjęty, a błaganie jego dosięgnie obłoków.
|
| (17) Modlitwa biednego przeniknie obłoki i nie ustanie, aż dojdzie do celu3.
|
| (18) Nie odstąpi ona, aż wejrzy Najwyższy i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok.
|
| (19) Pan nie będzie zwlekał i nie będzie dłużej okazywał tym4 cierpliwości,
|
| (20) aż zetrze biodra5 tych, co są bez litości, weźmie pomstę na poganach,
|
| (21) wytraci tłum pyszałków i skruszy berła niesprawiedliwych
|
| (22) odda człowiekowi według jego czynów, dzieła zaś ludzi osądzi według ich zamiarów,
|
| (23) wyda sprawiedliwy wyrok swojemu ludowi i uraduje go swym miłosierdziem.
|
| (24) Piękne jest miłosierdzie przychodzące w czasie utrapienia, jak chmury deszczowe - w czasie posuchy.
|
