| (1) Mąż głupi miewa czcze i zwodnicze nadzieje, a marzenia senne uskrzydlają bezrozumnych.
|
| (2) Podobny do chwytającego cień i goniącego wiatr jest ten, kto się opiera na marzeniach sennych.
|
| (3) Marzenia senne podobne są do obrazów w zwierciadle, naprzeciw oblicza - odbicie oblicza.
|
| (4) Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?
|
| (5) Wróżbiarstwo, przepowiednie z lotu ptaków i marzenia senne są bez wartości, jak urojenia, które tworzy serce rodzącej.
|
| (6) Poza wypadkiem, gdy Najwyższy przysyła je jako nawiedzenie, nie przykładaj do nich serca!
|
| (7) Marzenia senne bardzo wielu w błąd wprowadziły, którzy zawierzywszy im upadli.
|
| (8) Prawo wypełni się bez kłamstwa, a mądrość jest wypełnieniem tego, co mówią usta godne zaufania.
|
| (9) Mąż, który podróżował, zna wiele rzeczy i mądrze przemawiać będzie, kto ma wielkie doświadczenie.
|
| (10) Kto nie ma doświadczenia, wie mało, a ten, kto podróżował4, wzbogacił swą roztropność.
|
| (11) Wiele widziałem w moich podróżach i więcej wiem, niż wypowiedzieć potrafię.
|
| (12) Często byłem w niebezpieczeństwie śmierci i dzięki temu [doświadczeniu] zostałem ocalony.
|
| (13) Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia.
|
| (14) Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego nadzieją.
|
| (15) Szczęśliwa dusza tego, który się boi Pana. Kogóż się on trzyma i któż jest jego podporą?
|
| (16) Oczy Pana są nad tymi, którzy Go miłują - tarcza potężna i podpora silna, ochrona przed gorącym wichrem i osłona przed żarem południa, zabezpieczenie przed potknięciem się i pomoc w upadku.
|
| (17) Podnosi On duszę i oświeca oczy, daje zdrowie, życie i błogosławieństwo.
|
| (18) Kto przynosi na ofiarę rzecz niesprawiedliwie nabytą, ofiaruje szyderstwo: dary bezbożnych nie są bowiem przyjemne Panu.
|
| (19) Nie ma upodobania Najwyższy w ofiarach ludzi bezbożnych, a grzechy przebacza nie przez wzgląd na mnóstwo ofiar.
|
| (20) Jakby na ofiarę zabijał syna w obecności jego ojca, tak czyni ten, co składa w ofierze [rzecz wziętą] z własności ubogich.
|
| (21) Nędzny chleb jest życiem biednych, a kto go zabiera, jest zabójcą.
|
| (22) Zabija bliźniego, kto mu zabiera środki do życia, i krew wylewa, kto pozbawia zapłaty robotnika.
|
| (23) Jeśli jeden buduje, a drugi rozwala, jakiż pożytek im zostaje, poza trudem?
|
| (24) Jeden się modli, a drugi przeklina: czyjego wołania Pan wysłucha?
|
| (25) Ten, kto się umył po dotknięciu trupa6 i znów się go dotknął, jakiż pożytek odniósł ze swego obmycia?
|
| (26) Taki jest człowiek, który pości za swoje grzechy, a wraca i czyni znów to samo. Któż wysłucha jego modlitwy i jakiż pożytek z jego uniżenia?
|
