| (1) Nie spadnie zło na bojącego się Pana, a jeśli będzie doświadczany, dozna wybawienia.
|
| (2) Człowiek mądry nie będzie nienawidził Prawa, ale kto obłudnie wobec niego postępuje, jest jak okręt w czasie burzy.
|
| (3) Człowiek mądry zawierzy Prawu, ono będzie dlań niezawodne jak wyrocznia urim i tummim1.
|
| (4) Przygotuj mowę, a słuchać cię będą, zbierz swą wiedzę i odpowiadaj!
|
| (5) Wnętrze głupiego jest jak koło u ciężkiego wozu i jak oś obracająca się - jego myślenie.
|
| (6) Przyjaciel niestały podobny jest do ogiera, który rży pod każdym jeźdźcem.
|
| (7) Dlaczego jeden dzień góruje nad drugim, chociaż światło wszystkich dni roku pochodzi od słońca?
|
| (8) W myśli swej Pan je wyodrębnił i On rozróżnił czasy i święta.
|
| (9) Jedne z nich wywyższył i uświęcił, a inne zaliczył do dni zwyczajnych.
|
| (10) Wszyscy ludzie są z mułu, i z ziemi Adam został stworzony.
|
| (11) Pan rozdzielił ich w pełni swej mądrości i różne wyznaczył im drogi.
|
| (12) Jednych pobłogosławił i wywyższył, uświęcił i do siebie zbliżył, innych przeklął, poniżył i wygnał ich z miejsc pobytu2.
|
| (13) Jak glina w ręce garncarza, który ją kształtuje według swego upodobania, tak ludzie są w ręku Tego, który ich stworzył, i odda im według swego sądu.
|
| (14) Jak obok zła - dobro, a obok śmierci - życie, tak obok bogobojnego - grzesznik.
|
| (15) Patrz na wszystkie dzieła Najwyższego, jak występują parami, jedno obok drugiego.
|
| (16) I ja, ostatni, dołożyłem starania jak ten, kto zbiera resztki po dokonujących winobrania.
|
| (17) Dzięki błogosławieństwu Pana postąpiłem, i jak ten, co zbiera winogrona, napełniłem tłocznię.
|
| (18) Zważcie, że nie dla siebie samego się trudziłem, ale dla tych wszystkich, którzy szukają umiejętności w działaniu.
|
| (19) Słuchajcie mnie, naczelnicy ludu, i nadstawcie uszu, przewodniczący zgromadzeniu!
|
| (20) Ani synowi, ani żonie, ani bratu, ani przyjacielowi nie dawaj władzy nad sobą za życia, nie oddawaj też twoich dostatków komu innemu, abyś pożałowawszy tego, nie musiał o nie prosić.
|
| (21) Póki żyjesz i tchnienie jest w tobie, nikomu nie dawaj nad sobą władzy.
|
| (22) Lepszą jest bowiem rzeczą, żeby dzieci ciebie prosiły, niż żebyś ty patrzył na ręce swych synów.
|
| (23) W każdym czynie bądź tym, który góruje, i nie przynoś ujmy swej sławie!
|
| (24) W dniu kończącym dni twego życia i w chwili śmierci rozdaj [swoje] dziedzictwo!
|
| (25) Dla osła - pasza, kij i ciężary chleb, ćwiczenie i praca - dla niewolnika.
|
| (26) Spraw, by sługa pracował, a znajdziesz odpoczynek, zostaw mu ręce bez zajęcia, a szukać będzie wolności.
|
| (27) Jarzmo i rzemień zginają kark, a słudze krnąbrnemu wałek4 i dochodzenia.
|
| (28) Wyślij go do pracy, by nie był bez zajęcia, lenistwo bowiem nauczyło wiele złego.
|
| (29) Daj go do pracy jemu odpowiedniej, a jeśliby cię nie słuchał, zakuj go w cięższe kajdany,
|
| (30) ale nie przebieraj miary względem żadnego człowieka i nie czyń nic bez zastanowienia!
|
| (31) Jeśli masz sługę, niech ci będzie jak ty sam sobie, ponieważ za krew5 go nabyłeś.
|
| (32) Jeśli masz sługę, postępuj z nim jak z bratem, ponieważ potrzebować go będziesz jak siebie samego.
|
| (33) Jeśli go skrzywdzisz, a on ucieknie, na jakiej drodze szukać go będziesz?
|
