(1) Kto miłuje swego syna, często używa na niego rózgi, aby na końcu mógł się nim cieszyć.
(2) Kto wychowuje swego syna, będzie miał z niego pociechę i dumny będzie z niego między znajomymi.
(3) Kto kształci swego syna, budzi zazdrość u wroga, a wobec przyjaciół będzie nim się cieszył.
(4) Skończył życie jego ojciec, ale jakby nie umarł, gdyż podobnego sobie zostawił.
(5) W czasie życia swego widział go i doznał radości, a i przy śmierci swej nie został zasmucony.
(6) Przeciwnikom zostawił mściciela, a przyjaciołom tego, który im okaże wdzięczność.
(7) Rozpieszcza syna swego ten, kto opatruje każdą jego ranę i komu na każdy jego głos wzruszają się wnętrzności.
(8) Koń nieujeżdżony jest narowisty, a syn zostawiony samemu sobie staje się zuchwały.
(9) Pieść dziecko, a wprawi cię w osłupienie, baw się nim, a sprawi ci smutek.
(10) Nie śmiej się razem z nim, abyś nie został wraz z nim zasmucony i abyś na koniec nie zgrzytał zębami.
(11) W młodości nie dawaj mu zbytniej swobody,
(12) okładaj razami boki jego, gdy jest jeszcze młody, aby, gdy zmężnieje, nie odmówił ci posłuchu.
(13) Wychowuj syna swego i używaj do pracy, abyś nie został zaskoczony jego bezczelnością.
(14) Więcej wart biedny a zdrowy o silnej postawie, niż bogaty a ukarany na swym ciele [chorobą].
(15) Zdrowie i siła lepsze są niż wszystko złoto, a mocne ciało niż niezmierny majątek.
(16) Nie ma większego bogactwa nad zdrowie ciała i nie ma zadowolenia nad radość serca.
(17) Lepsza jest śmierć niż przykre życie i lepszy wieczny odpoczynek niż stała choroba.
(18) Łakocie położone przed zamkniętymi ustami to stosy żywności leżące na grobie2.
(19) Na cóż się przyda ofiara z owoców bożkowi? Nie będzie przecież jadł ani czuł zapachu - tak jest z tym, kogo Pan doświadcza.
(20) Patrzy oczami i wzdycha, jak wzdycha eunuch obejmujący dziewicę.
(21) Nie wydawaj duszy swej smutkowi ani nie dręcz siebie myślami.
(22) Radość serca jest życiem człowieka, a wesołość męża przedłuża dni jego.
(23) Wytłumacz sobie samemu3, pociesz swoje serce, i oddal długotrwały smutek od siebie bo smutek zgubił wielu i nie ma z niego żadnego pożytku.
(24) Zazdrość i gniew skracają dni, a zmartwienie sprowadza przedwczesną starość.
(25) Gdy serce pogodne - dobry apetyt, zatroszczy się ono o pokarmy.

 

Księga Syracha