| (1) Mnie, ojca, posłuchajcie, dzieci, i tak postępujcie, abyście były zbawione.
|
| (2) Albowiem Pan uczcił ojca przez dzieci, a prawa matki nad synami utwierdził.
|
| (3) Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów,
|
| (4) a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził.
|
| (5) Kto czci ojca, radość mieć będzie z dzieci, a w czasie modlitwy swej będzie wysłuchany.
|
| (6) Kto szanuje ojca, długo żyć będzie, a kto posłuszny jest Panu, da wytchnienie swej matce:
|
| (7) jak panom służy tym, co go zrodzili.
|
| (8) Czynem i słowem czcij ojca swego, aby spoczęło na tobie jego błogosławieństwo.
|
| (9) Albowiem błogosławieństwo ojca podpiera domy dzieci, a przekleństwo matki wywraca fundamenty.
|
| (10) Nie przechwalaj się niesławą ojca, albowiem hańba ojca nie jest dla ciebie chwałą.
|
| (11) Chwała dla każdego człowieka płynie ze czci ojca, a matka w niesławie jest ujmą dla dzieci.
|
| (12) Synu, wspomagaj swego ojca w starości, nie zasmucaj go w jego życiu.
|
| (13) A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość, nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.
|
| (14) Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie, w miejsce grzechów zamieszka u ciebie1.
|
| (15) W dzień utrapienia wspomni się o tobie, jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy.
|
| (16) Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca, a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę.
|
| (17) Synu, w sposób łagodny prowadź swe sprawy, a każdy, kto jest prawy, będzie cię miłował.
|
| (18) O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj, a znajdziesz łaskę u Pana2.
|
| (20) Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony.
|
| (21) Nie szukaj tego, co jest zbyt ciężkie, ani nie badaj tego, co jest zbyt trudne dla ciebie.
|
| (22) O tym rozmyślaj, co ci nakazane, bo rzeczy zakryte nie są ci potrzebne.
|
| (23) Nie trudź się niepotrzebnie nad tym, co siły twoje przechodzi - więcej, niż zniesie rozum ludzki, zostało ci objawione.
|
| (24) Wielu bowiem domysły ich w błąd wprowadziły i o złe przypuszczenia potknęły się ich rozumy3.
|
| (26) Serce twarde na końcu dozna klęski, a miłujący niebezpieczeństwo w nim zginie.
|
| (27) Serce twarde obciąży się utrapieniami, a zuchwalec będzie dodawał grzech do grzechu.
|
| (28) Na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła w nim zapuściło korzenie.
|
| (29) Serce rozumnego rozważa przypowieści, a ucho słuchacza jest pragnieniem mędrca.
|
| (30) Woda gasi płonący ogień, a jałmużna gładzi grzechy.
|
| (31) Kto dobrodziejstwami za dobrodziejstwa odpłaca, pamięta o przyszłości, a w chwili potknięcia się znajdzie podporę.
|
