| (1) Leniwiec przyrównany będzie do obłoconego kamienia, a każdy zagwiżdże nad jego hańbą.
|
| (2) Leniwiec przyrównany będzie do krowiego nawozu, każdy, kto go podniesie, otrząśnie rękę.
|
| (3) Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie.
|
| (4) Córka roztropna jest bogactwem dla swego męża, a córka, która wstyd przynosi, zgryzotą dla swego ojca.
|
| (5) Nieobyczajna córka zawstydza ojca i męża i przez obydwóch będzie wzgardzona.
|
| (6) Jak muzyka w czas smutku, tak nauka w niewłaściwym czasie, natomiast chłosta i upomnienie są zawsze mądre.
|
| (7)
|
| (8)
|
| (9) Uczyć głupiego - to kleić skorupy lub budzić śpiącego z głębokiego snu.
|
| (10) Nauczać głupiego - to jakby nauczać drzemiącego, który jeszcze w końcu zapyta: «A o co chodzi?»
|
| (11) Płacz nad zmarłym, stracił bowiem światło, płacz nad głupim, bo rozum zgubił. Ciszej płacz nad zmarłym, bo znalazł odpoczynek, życie zaś głupiego gorsze jest od śmierci.
|
| (12) Żałoba po zmarłym trwa siedem dni, po głupim i bezbożnym zaś przez wszystkie dni jego życia.
|
| (13) Nie wdawaj się z głupim w długie rozmowy i nie chodź do tego, kto nie ma rozumu. Strzeż się go, byś nie miał przykrości i byś się nie splamił przez zetknięcie z nim. Unikaj go, a znajdziesz wytchnienie i nie doznasz rozgoryczenia z powodu jego nierozumu.
|
| (14) Cóż jest cięższego nad ołów? a jak mu na imię? Głupi.
|
| (15) Piasek, sól i bryłę żelaza łatwiej unieść, niż [znieść] człowieka nierozumnego.
|
| (16) Jak drewniana belka, wprawiona w budowę, nie rozpadnie się w czasie trzęsienia ziemi, tak serce umocnione dojrzałym zastanowieniem, gdy nadejdzie chwila, nie stchórzy.
|
| (17) Serce wsparte na mądrym myśleniu jest jak ozdoba z piasku2 na murze wygładzonym.
|
| (18) Postawione na szczytach gór cienkie tyczki nie oprą się wiatrowi, tak serce zalęknione przez niemądre myśli nie ostoi się wobec byle jakiego strachu.
|
| (19) Kto urazi oko, wyciska łzy, kto urazi serce, odkrywa uczucie.
|
| (20) Kto rzuca kamieniem na ptaki, wypłasza je, a kto lży przyjaciela, zrywa przyjaźń.
|
| (21) Jeślibyś wyciągnął miecz na przyjaciela, nie martw się, jest bowiem droga powrotu
|
| (22) jeślibyś otworzył usta na niego, nie martw się, jest bowiem możność pojednania wyjąwszy obelgę, wzgardę, wyjawienie tajemnicy i cios zdradliwy - to wszystko oddali każdego przyjaciela.
|
| (23) Zachowaj wierność bliźniemu twemu w biedzie, abyś z nim razem wzbogacił się w jego pomyślności. W czasie niepowodzenia trwaj przy nim, abyś, gdy przyjdzie do dziedziczenia, i ty miał w nim udział.
|
| (24) Przed ogniem - para w piecu i dym, a przed wylaniem krwi - obelgi.
|
| (25) Nie będę się wstydził osłonić przyjaciela i nie będę się przed nim ukrywał
|
| (26) a jeśliby mnie nawet coś złego spotkało z jego przyczyny, to każdy, kto o tym usłyszy, strzec się jego będzie.
|
| (27) Któż postawi straż na moich ustach i położy na wargach pieczęć przemyślną, abym nie upadł przez nie, aby nie zgubił mnie mój język?
|
