| (1) Bywa upomnienie, ale nie w porę, niejeden milczy, a jednak jest mądry.
|
| (2) O ileż lepiej jest upomnieć, niż trwać w gniewie.
|
| (3) Kto uznaje swój błąd, ustrzeże się szkody.
|
| (4) Czym jest pożądanie eunucha, by dziewczynę pozbawić dziewictwa, tym jest przeprowadzanie sprawiedliwości przemocą.
|
| (5) Niejeden milczący został uznany za mądrego, a innego skutkiem wielomówstwa znienawidzono.
|
| (6) Jeden milczy, bo nie wie, co odpowiedzieć, a drugi milczy, gdyż umie [czekać na] stosowną chwilę.
|
| (7) Człowiek mądry milczeć będzie do chwili odpowiedniej, a chełpliwy i głupi ją lekceważy.
|
| (8) Kto w mówieniu miarę przebiera, odrazę budzić będzie, a ten, co na wszystko sobie pozwala, popadnie w nienawiść.
|
| (9) Czasem powodzenie przynosi człowiekowi nieszczęście, a niespodziewany zysk wychodzi na szkodę.
|
| (10) Bywa podarunek, który ci nie daje pożytku, i bywa też taki, który podwójną przyniesie ci korzyść.
|
| (11) Zdarza się poniżenie z powodu chwały, a znajdzie się taki, który po uniżeniu podniesie głowę.
|
| (12) Czasem ktoś kupuje wiele za małe pieniądze, a płaci za to siedem razy więcej.
|
| (13) Mędrzec słowami zdobywa sobie miłość, a uprzejmości głupich będą wzgardzone.
|
| (14) Podarunek nierozumnego nie przyniesie ci pożytku, ma on bowiem wiele oczu, zamiast jednego1
|
| (15) mało on daje, a wymawia wiele, otwiera swe usta jak herold, dzisiaj pożycza, a jutro żądać będzie zwrotu: obrzydły jest taki człowiek!
|
| (16) Głupiec powiada: «Nie mam przyjaciela i nie ma wdzięczności za moje dobrodziejstwa,
|
| (17) ci, którzy jedzą mój chleb, mają złośliwy język». Ileż razy i jakże wielu śmiać się z niego będzie!
|
| (18) Lepiej się potknąć na gruncie pod nogami niż o [wybryk] języka tak więc na złych upadek przyjdzie prędko.
|
| (19) Jak człowiek niemiły, tak opowiadanie w niestosownym czasie, będzie ono stale na ustach ludzi bez wychowania.
|
| (20) Przysłowie [usłyszane] z ust głupiego będzie odrzucone, nie wypowie go bowiem w chwili stosownej.
|
| (21) Niejednego niedostatek powstrzymuje od grzeszenia i nie ma on wyrzutów sumienia w czasie swego odpoczynku.
|
| (22) Niejeden z powodu wstydu gubi swoją duszę i zatraca ją przez wzgląd na głupiego.
|
| (23) Niejeden też z powodu wstydu zrobił obietnicę przyjacielowi i niepotrzebnie uczynił go sobie wrogiem.
|
| (24) Kłamstwo jest złym nawykiem człowieka i jest ono stale na ustach ludzi źle wychowanych.
|
| (25) Lepszy złodziej niż ten, co stale kłamstwem się posługuje, obydwaj zaś zgubę odziedziczą w spadku.
|
| (26) Wzgarda zazwyczaj towarzyszy kłamcy, a hańba stale ciąży na nim.
|
| (27) Mędrzec wsławia się swoją mową, a człowiek rozumny podoba się władcom.
|
| (28) Kto uprawia ziemię, podwyższy swe sterty, a kto się podoba władcom, zmaże przestępstwa.
|
| (29) Upominki i dary zaślepiają oczy mądrych i jak kaganiec na ustach tłumią nagany.
|
| (30) Mądrość ukryta i skarb niewidoczny, jakiż pożytek z obojga?
|
| (31) Lepiej postępuje człowiek, co ukrywa swoją głupotę, niż ten, co tai swą mądrość.
|
