| (1) Nie pragnij wielkiej liczby dzieci, jeśliby miały być przewrotne, ani nie chwal się synami bezbożnymi!
|
| (2) I chociażby byli liczni, nie chełp się nimi, jeśli bojaźni Pańskiej nie mają.
|
| (3) Nie licz na ich życie ani nie zwracaj uwagi na wielką ich liczbę! Więcej bowiem może znaczyć jeden niż tysiąc i lepiej umrzeć bezdzietnym, niż mieć dzieci bezbożne.
|
| (4) Przez jednego mądrego miasto się zaludnia, a pokolenie żyjących bez Prawa zmarnieje.
|
| (5) Wiele takich rzeczy widziało moje oko, a jeszcze więcej słyszało me ucho.
|
| (6) W zgromadzeniu grzeszników zapalił się ogień i przeciw narodowi buntowniczemu gniew się rozżarzył.
|
| (7) Nie przepuścił [Pan] dawnym olbrzymom, którzy się zbuntowali ufni w swą siłę2.
|
| (8) Nie darował współmieszkańcom Lota, których zatracił z powodu ich pychy3.
|
| (9) Nie miał miłosierdzia nad narodem zatracenia, co został zgładzony4 z powodu swych grzechów.
|
| (10) Podobnie postąpił z sześciuset tysiącami pieszych, którzy zebrali się w twardości swego serca5.
|
| (11) I chociażby był tylko jeden twardego karku, byłoby dziwne, gdyby został bez kary. Ma Pan miłosierdzie, ale i zapalczywość, hojny w zmiłowania, ale i gniew wylewa.
|
| (12) Jak wielkie miłosierdzie, tak wielka i Jego surowość, sądzi człowieka według jego uczynków.
|
| (13) Nie ucieknie grzesznik z rzeczą skradzioną ani cierpliwość bogobojnego nie dozna zawodu.
|
| (14) Każdej jałmużnie bowiem wyznaczy miejsce i każdy według uczynków swych znajdzie [odpłatę].
|
| (15)
|
| (16)
|
| (17) Nie mów: «Ukryję się przed Panem i któż z wysoka o mnie pamiętać będzie? W wielkim tłumie nie będę rozpoznany i czymże jest moja dusza w bezmiarze stworzenia?»
|
| (18) Oto niebo i niebo niebios, przepaść i ziemia trzęsą się od Jego wejrzenia,
|
| (19) góry też i fundamenty ziemi, gdy na nie popatrzy, drżą z przerażenia.
|
| (20) Ale serce nie zastanawia się nad tym i któż uważa na Jego drogi?
|
| (21) Huragan, którego człowiek nie zobaczy, i bardzo wiele dzieł Jego pozostaje w ukryciu.
|
| (22) «Któż obwieści dzieła sprawiedliwości albo kto się ich doczeka? Dalekie jest bowiem przymierze».
|
| (23) Tak sądzi ten, co mało posiada umiejętności, i głupio myśli mąż bezrozumny i oszukany.
|
| (24) Słuchaj mię, synu, zdobądź wiedzę i do słów moich przyłóż swe serce!
|
| (25) Z umiarem objawię naukę i z troskliwością wyłożę wiedzę.
|
| (26) Na rozkaz Pana, na początku, stały się Jego dzieła i gdy tylko je stworzył, dokładnie określił ich zadanie.
|
| (27) Uporządkował je na zawsze, od początku aż w daleką przyszłość. Nie odczuwają głodu ani zmęczenia i nigdy nie porzucą swego zadania,
|
| (28) żadne nie zderzy się z drugim i Jego słowom nigdy nie odmówią posłuchu.
|
| (29) Następnie zwrócił Pan wzrok swój na ziemię i napełnił ją dobrami swoimi.
|
| (30) Pokrył jej oblicze wszelkiego rodzaju istotami żywymi, które do niej powrócą.
|
