| (1) Mądry władca dobrze swój lud poprowadzi, a rządy rozumnego będą dobrze uporządkowane.
|
| (2) Jaki władca ludu, tacy i jego ministrowie, jaki władca miasta, tacy i jego mieszkańcy.
|
| (3) Król bez nauki zgubi swój lud, a mądrość władców zbuduje miasto.
|
| (4) W ręku Pana są rządy na ziemi, w swoim czasie wzbudzi On dla niej odpowiedniego władcę.
|
| (5) W ręku Pana spoczywa powodzenie męża, On osobie prawodawcy udziela swej chwały.
|
| (6) Za każdy zły czyn nie unoś się gniewem na bliźniego i nie czyń nic, co jest dziełem zuchwalstwa.
|
| (7) Pycha jest obmierzła Panu i ludziom, a ciemiężenie [innych] uważają oni za [wielkie] przestępstwo.
|
| (8) Panowanie przechodzi od narodu do narodu przez krzywdy, bezprawia, pieniądze.
|
| (9) Dlaczego pyszni się ziemia i popiół, skoro za życia jeszcze wyrzuca swe wnętrzności?1
|
| (10) Mała choroba, żartuje lekarz, a kto dziś królem - jutro umiera.
|
| (11) Gdy człowiek życie zakończy, odziedziczy zgniliznę, bestie i robaki.
|
| (12) Początkiem pychy człowieka jest odstępstwo od Pana, gdy odstąpił sercem od swego Stworzyciela.
|
| (13) Albowiem początkiem pychy - grzech, a kto się da jej opanować, zalany będzie obrzydliwością. Dlatego Pan zesłał przedziwne kary i takich doszczętnie zatracił.
|
| (14) Pan wywrócił trony władców, a na ich miejscu posadził pokornych.
|
| (15) Pan wysuszył korzenie narodów, a na ich miejscu zasadził pobożnych.
|
| (16) Pan spustoszył kraje narodów i zniszczył je aż do fundamentów ziemi.
|
| (17) Wyrwał, zatracił i wymazał na ziemi ich pamięć.
|
| (18) Nie dla ludzi stworzona jest pycha ani szalony gniew dla zrodzonych z niewiasty.
|
| (19) Jakie pokolenie jest poważne? Pokolenie człowieka. Jakie pokolenie jest szanowane? Bojące się Pana. Jakie pokolenie jest wzgardzone? Pokolenie człowieka. Jakie pokolenie jest wzgardzone? Przekraczające przykazania.
|
| (20) Wśród braci jest poważany ich zwierzchnik, a w oczach Pana - są ci, którzy się Go boją.
|
| (21) Czy to bogaty, czy godzien sławy, czy biedny -chlubą ich bojaźń Pana.
|
| (22) Nie jest słuszną rzeczą odmawiać czci ubogiemu, ale mądremu, i nie godzi się szanować człowieka grzesznego.
|
| (23) Zwierzchnik, sędzia, władca są poważani, ale żaden z nich nie jest większy od tego, który się boi Pana.
|
| (24) Słudze mądremu służyć będą wolni, a ten, który posiada wiedzę, nie będzie narzekał.
|
| (25) Nie szukaj wymówek, gdy masz spełnić swój obowiązek, i nie przechwalaj się, gdy przyszedł czas twego poniżenia.
|
| (26) Lepszy jest ten, który pracuje, a opływa we wszystko, niż ten, co przechadza się poważany, a nie ma chleba.
|
| (27) Synu, ze skromnością dbaj o cześć dla swej osoby i oceniaj siebie w sposób należyty.
|
| (28) Tego, kto wykracza przeciw samemu sobie, któż usprawiedliwi, i któż będzie poważał tego, kto hańbi swe życie?
|
| (29) Ubogi będzie poważany z powodu swej wiedzy, a bogaty dzięki swej zamożności.
|
| (30) Ten, kto jest poważanym w ubóstwie, o ileż bardziej nim będzie w bogactwie, a kto jest bez czci w bogactwie, o ileż bardziej będzie nim w ubóstwie.
|
