| (1) Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk!
|
| (2) Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia, nie ufa Jahwe i nie przybliża się do swego Boga.
|
| (3) Jego książęta są pośród niego lwami ryczącymi, sędziowie jego — wilkami wieczorem, które nic do rana nie pozostawiają.
|
| (4) Prorocy jego są lekkomyślni — mężowie wiarołomni, jego kapłani zbezcześcili świętość — pogwałcili Prawo.
|
| (5) Jahwe sprawiedliwy jest pośród niego, nie czyni niesprawiedliwości... Każdego rana wydaje wyrok, nie zawodzi, skoro świta.
|
| (6) Wytraciłem narody, ich twierdze są zniszczone, spustoszyłem ich ulice, tak że nie ma przechodnia ogołocone są ich miasta, tak że nie ma nikogo, nie ma mieszkańca.
|
| (7) Mówiłem: "Bój się Mnie jednak, przyjmij pouczenie! A tak nie zniknie sprzed jej oczu wszystko to, za co ją ukarałem". Ale oni się pospieszyli znieprawić wszystkie swoje czyny.
|
| (8) Przeto oczekujcie na Mnie — wyrocznia Jahwe — w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel, bo postanowiłem zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie moje oburzenie, cały mój gniew zapalczywy, bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię.
|
| (9) Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Jahwe i służyli Mu jednomyślnie.
|
| (10) Z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi, Córa z moimi rozproszonymi, przyniosą Mi dar.
|
| (11) W dniu tym nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków, przez które dopuściłaś się względem Mnie niewierności usunę bowiem wtedy spośród ciebie pysznych samochwalców twoich i nie będziesz się więcej wywyższać na świętej mej górze.
|
| (12) I zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny, a szukać będą schronienia w imieniu Jahwe.
|
| (13) Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości ani mówić kłamstwa. I nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język, gdy paść się będą i wylegiwać, a nie będzie nikogo, kto by [ich] przestraszył.
|
| (14) Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem!
|
| (15) Oddalił Jahwe wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela: król Izraela, Jahwe, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego.
|
| (16) Owego dnia powiedzą Jerozolimie: "Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!"
|
| (17) Jahwe, twój Bóg, Mocarz pośród ciebie, On zbawi, uniesie się weselem nad tobą, odnowi swą miłość, wzniesie okrzyk radości,
|
| (18) jak w dniu uroczystego święta. Zabiorę od ciebie niedolę, abyś już nie nosiła brzemienia zniewagi.
|
| (19) Oto uczynię [wtedy] koniec wszystkim, którzy cię ujarzmiali, a zachowam chromych i wygnanych zgromadzę i zgotuję z nich chwałę i sławę po wszystkiej ziemi, gdzie doznawali zawstydzenia.
|
| (20) W owym czasie was przywiodę, w czasie, gdy was zgromadzę albowiem dam wam imię i chwałę u wszystkich narodów ziemi, gdy odmienię wasz los na waszych oczach — mówi Jahwe.
|
