| (1) Po śmierci Jozuego synowie Izraela tak się pytali Jahwe: "Któż z nas pierwszy wystąpi do walki przeciwko Kananejczykom?"
|
| (2) Jahwe odpowiedział: "Wystąpi Juda. Oto dałem tę ziemię w jego ręce".
|
| (3) Zwrócił się więc Juda do Symeona, swego brata: "Pójdź ze mną na ziemię wyznaczoną mi losem, a będziemy walczyli z Kananejczykami. Z kolei i ja także będę pomagał ci walczyć na wyznaczonej tobie ziemi". I Symeon poszedł z nim.
|
| (4) Wystąpił więc Juda do walki i Jahwe wydał Kananejczyków i Peryzzytów w ich ręce. A w Bezek zabili dziesięć tysięcy mężczyzn.
|
| (5) Kiedy w Bezek natknęli się na Adoni-Bezeka, wydali mu bitwę i pokonali Kananejczyków i Peryzzytów.
|
| (6) Uciekł Adoni-Bezek, lecz oni ścigali go, schwycili i odcięli mu kciuki rąk i nóg.
|
| (7) Powiedział wtedy Adoni-Bezek: "Siedemdziesięciu królów z odciętymi kciukami u rąk i nóg zbierało okruchy pod moim stołem. Oto jak ja postąpiłem, tak i mnie oddał Bóg". Odprowadzono go do Jerozolimy i tam umarł.
|
| (8) Synowie Judy uderzyli na Jerozolimę, zdobyli ją, lud wycięli ostrzem miecza, a miasto spalili.
|
| (9) Potem zeszli synowie Judy, aby uderzyć na Kananejczyków, którzy zamieszkiwali góry, Negeb i Szefelę.
|
| (10) Następnie wyruszył Juda przeciw Kananejczykom, którzy zajmowali Hebron — nazwa Hebron brzmiała niegdyś Kiriat-Arba — i pobił Szeszaja, Achimana i Talmaja.
|
| (11) Stamtąd wyruszył przeciwko mieszkańcom Debiru — nazwa Debiru brzmiała przedtem Kiriat-Sefer.
|
| (12) Wtedy właśnie powiedział Kaleb: "Temu, kto zdobędzie Kiriat-Sefer i zajmie je, dam moją córkę Aksę za żonę".
|
| (13) Zdobył je Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba, i Kaleb dał mu za żonę swoją córkę Aksę.
|
| (14) Gdy ona przybyła, skłoniła go, aby zażądał pola od jej ojca. Następnie zsiadła z osła, a Kaleb ją zapytał: "Czego sobie życzysz?"
|
| (15) Wtedy odrzekła mu: "Okaż mi łaskę przez dar! Skoro mi dałeś ziemię Negeb, dajże mi źródła wód". I dał jej źródła na wyżynie i na nizinie.
|
| (16) Synowie Kenity, teścia Mojżesza, wyruszyli z synami Judy z Miasta Palm i udali się na pustynię judzką, leżącą w Negebie koło Arad, i tam zamieszkali z ludem.
|
| (17) Potem ruszył Juda z Symeonem, bratem swoim, na podbój Kananejczyków zamieszkujących Sefat, które obłożyli klątwą, i stąd nadano temu miastu nazwę Chorma.
|
| (18) Zdobył też Juda Gazę i jej okolice, Aszkelon i jego okolice oraz Ekron i jego okolice.
|
| (19) A Jahwe był z Judą. Wziął potem Juda w posiadanie góry, natomiast nie usunął z posiadłości mieszkańców doliny, ponieważ mieli żelazne rydwany.
|
| (20) Kalebowi dano w posiadanie Hebron, zgodnie z podziałem dokonanym przez Mojżesza, a ten pozbawił tam posiadłości trzech synów Anaka.
|
| (21) Natomiast synowie Beniamina nie wyrzucili z Jerozolimy mieszkających w niej Jebusytów, tak że ci mieszkają w Jerozolimie wspólnie z synami Beniamina aż po dziś dzień.
|
| (22) Z kolei i pokolenie Józefa udało się ku Betel, a Jahwe był z nim.
|
| (23) Pokolenie Józefa zrobiło [najpierw] wywiad w Betel — a nazwa tego miasta brzmiała niegdyś Luz.
|
| (24) I spotkali wywiadowcy człowieka wychodzącego z miasta. "Wskaż nam wejście do miasta — powiedzieli do niego — a okażemy ci łaskę".
|
| (25) Ten wskazał im wejście do miasta, a oni wycięli ostrzem miecza miasto, tego zaś człowieka wraz z całą jego rodziną wypuścili na wolność.
|
| (26) Udał się więc ten człowiek do ziemi Chetytów, gdzie zbudował miasto, któremu dal nazwę Luz, i nazwa ta istnieje aż do dnia dzisiejszego.
|
| (27) Natomiast Manasses nie zdobył Bet-Szean i miejscowości przynależnych ani Tanaku i miejscowości przynależnych, ani [nie wypędził] mieszkańców Dor i miejscowości przynależnych, ani mieszkańców Jibleam i miejscowości przynależnych, ani mieszkańców Megiddo i miejscowości przynależnych. Kananejczycy mieszkają w tej ziemi aż do dnia dzisiejszego.
|
| (28) Jednakże kiedy Izraelici się wzmocnili, zmusili wprawdzie Kananejczyków do robót publicznych, ale ich nie wypędzili.
|
| (29) Efraim również nie wypędził Kananejczyków mieszkających w Gezer: Kananejczycy mieszkali pośrodku nich w Gezer.
|
| (30) Zabulon nie wypędził mieszkańców Kitron ani Nahalol, tak że Kananejczycy mieszkali wśród nich i byli robotnikami pracującymi przymusowo.
|
| (31) Aser nie wypędził mieszkańców Akko ani Sydonu, ani Achlab, ani Akzib, ani Chelba, ani Afik, ani Rechob.
|
| (32) Mieszkali więc Aseryci wśród Kananejczyków, zajmujących kraj, bo ich nie wypędzili.
|
| (33) Neftali nie wypędził mieszkańców z Bet-Szemesz ani mieszkańców z Bet-Anat i mieszkał wśród Kananejczyków zajmujących tę ziemię. Jednakże mieszkańcy z Bet-Szemesz i Bet-Anat zostali zmuszeni do robót publicznych na jego korzyść.
|
| (34) Amoryci zaś wypchnęli synów Dana na góry i nie pozwalali im zejść w doliny.
|
| (35) Amoryci trzymali się więc w Har-Cheres, Ajjalonie i w Szaalbin, lecz kiedy nabrała mocy ręka pokolenia Józefa, zostali zmuszeni do robót publicznych.
|
| (36) Posiadłości zaś Edomitów rozciągały się od Wzgórza Skorpionów, od Skały i wyżej.
|
