| (1) A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej.
|
| (2) Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co (doskonałe.
|
| (3) Mocą bowiem łaski, jaka została mi dana, mówię każdemu z was: Niech nikt nie ma o sobie wyższego mniemania, niż należy, lecz niech sądzi o sobie trzeźwo — według miary, jaką Bóg każdemu w wierze wyznaczył.
|
| (4) Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność —
|
| (5) podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami.
|
| (6) Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa — [do stosowania] zgodnie z wiarą
|
| (7) bądź to urząd diakona — dla wykonywania czynności diakońskich bądź urząd nauczyciela — dla wypełniania czynności nauczycielskich |
| (8) bądź dar upominania — dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, [niech to czyni] ze szczodrobliwością kto jest przełożonym, [niech działa] z gorliwością |
| (9) Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem.
|
| (10) W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie.
|
| (11) Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu.
|
| (12) Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie — wytrwali.
|
| (13) Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności.
|
| (14) Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie.
|
| (15) Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą.
|
| (16) Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych.
|
| (17) Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi.
|
| (18) Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi.
|
| (19) Umiłowani, nie wymierzajcie sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście [Bożej]. Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta, Ja wymierzę zapłatę — mówi Pan — ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód — nakarm go.
|
| (20) Jeżeli pragnie — napój go. Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę.
|
| (21) Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
|
