(1) Ale Bóg, pamiętając o Noem, o wszystkich istotach żywych i o wszystkich zwierzętach, które z nim były w arce, sprawił, że powiał wiatr nad całą ziemią i wody zaczęły opadać.
|
(2) Zamknęły się bowiem zbiorniki Wielkiej Otchłanis tak, że deszcz przestał padać z nieba.
|
(3) Wody ustępowały z ziemi powoli, lecz nieustannie, i po upływie stu pięćdziesięciu dni się obniżyły.
|
(4) Miesiąca siódmego, siedemnastego dnia miesiąca arka osiadła na górach Ararat.
|
(5) Woda wciąż opadała aż do miesiąca dziesiątego. W pierwszym dniu miesiąca dziesiątego ukazały się szczyty gór.
|
(6) A po czterdziestu dniach Noe, otworzywszy okno arki, które przedtem uczynił,
|
(7) wypuścił kruka ale ten wylatywał i zaraz wracał, dopóki nie wyschła woda na ziemi.
|
(8) Potem wypuścił z arki gołębicę, aby się przekonać, czy ustąpiły wody z powierzchni ziemi.
|
(9) Gołębica, nie znalazłszy miejsca, gdzie by mogła usiąść, wróciła do arki, bo jeszcze była woda na całej powierzchni ziemi Noe, wycią-gnąwszy rękę, schwytał ją i zabrał do arki.
|
(10) Przeczekawszy zaś jeszcze siedem dni, znów wypuścił z arki gołębicę
|
(11) i ta wróciła do niego pod wieczór, niosąc w dziobie świeży listek z drzewa oliwnego. Poznał więc Noe, że woda na ziemi opadła.
|
(12) I czekał jeszcze siedem dni, po czym wypuścił znów gołębicę, ale ona już nie powróciła do niego.
|
(13) W sześćset pierwszym roku, w miesiącu pierwszym, w pierwszym dniu miesiąca wody obeschły na ziemi, i Noe, zdjąwszy dach arki, zobaczył, że powierzchnia ziemi jest już prawie sucha.
|
(14) A kiedy w miesiącu drugim, w dniu dwudziestym siódmym ziemia wyschła,
|
(15) Bóg przemówił do Noego tymi słowami:
|
(16) "Wyjdź z arki wraz z żoną, synami i z żonami twych synów.
|
(17) Wyprowadź też z sobą wszystkie istoty żywe: z ptactwa, bydła i wszelkiego zwierzątka naziemnego niechaj rozejdą się po ziemi, niech będą płodne i niech się rozmnażają".
|
(18) Noe wyszedł więc wraz z synami, żoną i z żonami swych synów z arki.
|
(19) Wyszły też z arki wszelkie zwierzęta: różne gatunki zwierzątek naziemnych, ptaków, wszystko, co się porusza na ziemi.
|
(20) Noe zbudował ołtarz dla Jahwe i wziąwszy ze wszystkich zwierząt czystych i z ptaków czystych złożył je w ofierze całopalnej na tym ołtarzu.
|
(21) Gdy Jahwe poczuł miłą woń, rzekł do siebie: "Nie będę już więcej złorzeczył ziemi ze względu na ludzi, bo usposobienie człowieka jest złe już od młodości. Przeto już nigdy nie zgładzę wszystkiego, co żyje, jak to uczyniłem
|
(22) będą one zatem istniały, jak długo trwać będzie ziemia, siew i żniwo, mróz i upał, lato i zima, dzień i noc".
|