| (1) A potem Jahwe rzekł do Noego: "Wejdź wraz z całą twą rodziną do arki, bo przekonałem się, że tylko ty jesteś wobec mnie prawy wśród tego pokolenia.
|
| (2) Z wszelkich zwierząt czystych weź z sobą siedem samców i siedem samic, ze zwierząt zaś nieczystych po jednej parze: samca i samicę
|
| (3) również i z ptactwa- po siedem samców i po siedem samic, aby w ten sposób zachować ich potomstwo dla całej ziemi.
|
| (4) Bo za siedem dni spuszczę na ziemię deszcz, który będzie padał czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aby wyniszczyć wszystko, co istnieje na powierzchni ziemi — cokolwiek stworzyłem".
|
| (5) I spełnił Noe wszystko tak, jak mu Jahwe polecił.
|
| (6) Noe miał sześćset lat, gdy nastał potop na ziemi.
|
| (7) Noe wszedł z synami, z żoną i z żonami swych synów do arki, aby schronić się przed wodami potopu.
|
| (8) Ze zwierząt czystych i nieczystych, z ptactwa i ze zwierzątek naziemnych
|
| (9) po dwie sztuki, samiec i samica, weszły do Noego, do arki, tak jak mu Bóg rozkazał.
|
| (10) A gdy upłynęło siedem dni, wody potopu spadły na ziemię.
|
| (11) W roku sześćsetnym życia Noego, w drugim miesiącu roku, siedemnastego dnia miesiąca, w tym właśnie dniu trysnęły z hukiem wszystkie źródła Wielkiej Otchłanis i otworzyły się upusty nieba
|
| (12) przez czterdzieści dni i przez czterdzieści nocy padał deszcz na ziemię.
|
| (13) I właśnie owego dnia Noe oraz jego synowie, Sem, Cham i Jafet, żona Noego i trzy żony jego synów weszli do arki,
|
| (14) a wraz z nimi wszelkie gatunki zwierząt, bydła, zwierzątek naziemnych i wszelkiego ptactwa skrzydlatego
|
| (15) wszelkie istoty, w których było tchnienie życia, weszły po parze do Noego do arki.
|
| (16) Gdy już weszły do arki samiec i samica każdej istoty żywej, jak Bóg rozkazał Noemu, Jahwe zamknął za nim [drzwi].
|
| (17) A potop trwał na ziemi czterdzieści dni i wody wezbrały, i podniosły arkę ponad ziemię.
|
| (18) Kiedy przybywało coraz więcej wody i poziom jej podniósł się wysoko ponad ziemią, arka płynęła po powierzchni wód.
|
| (19) Wody bowiem podnosiły się coraz bardziej nad ziemię, tak że zakryły wszystkie góry wysokie, które były pod niebem.
|
| (20) Wody podniosły się więc na piętnaście łokci ponad górami i zakryły je.
|
| (21) Wszystkie istoty poruszające się na ziemi z ptactwa, bydła i innych zwierząt i ze wszelkich jestestw, których było wielkie mnóstwo na ziemi, wyginęły wraz ze wszystkimi ludźmi.
|
| (22) Wszystkie istoty, w których nozdrzach było ożywiające tchnienie życia, wszystkie, które żyły na lądzie, zginęły.
|
| (23) I tak Bóg wygubił doszczętnie wszystko, co istniało na ziemi, od człowieka do bydlęcia, zwierzątka naziemnego i ptactwa powietrznego wszystko zostało doszczętnie wytępione z ziemi. Pozostał tylko Noe i to, co z nim było w arce.
|
| (24) A wody stale się podnosiły na ziemi przez sto pięćdziesiąt dni.
|
