| (1) A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki.
|
| (2) Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały.
|
| (3) Wtedy Bóg rzekł: "Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat".
|
| (4) A w owych czasach byli na ziemi giganci a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach.
|
| (5) Kiedy zaś Jahwe widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe,
|
| (6) żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się.
|
| (7) Wreszcie Jahwe rzekł: "Zgładzę ludzi, których stworzyłem, z powierzchni ziemi: ludzi, zwierzęta, zwierzątka naziemne i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem".
|
| (8) Tylko Noe znalazł upodobanie w oczach Boga.
|
| (9) Oto dzieje Noego. Noe, człowiek prawy, wyróżniał się nieskazitelnością wśród współczesnych sobie ludzi w przyjaźni z Bogiem żył Noe.
|
| (10) A Noe był ojcem trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.
|
| (11) Ziemia została skażona w oczach Boga.
|
| (12) Gdy Bóg widział, iż ziemia jest skażona, że wszyscy ludzie postępują na ziemi niegodziwie,
|
| (13) rzekł do Noego: "Postanowiłem położyć kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pełna wykroczeń przeciw mnie zatem zniszczę ich wraz z ziemią,
|
| (14) Ty zaś zbuduj sobie arkę z drzewa żywicznego, uczyń w arce przegrody i powlecz ją smołą wewnątrz i zewnątrz.
|
| (15) A oto, jak masz ją wykonać: trzysta łokci długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i wysokość jej — trzydzieści łokci.
|
| (16) Nakrycie arki, przepuszczające światło, sporządzisz na łokieć wysokie, i zrobisz wejście do arki w jej bocznej ścianie uczyń przegrody: dolną, drugą i trzecią.
|
| (17) Ja zaś sprowadzę na ziemię potop, aby zniszczyć wszelką istotę pod niebem, w której jest tchnienie życia wszystko, co istnieje na ziemi, wyginie,
|
| (18) ale z tobą zawrę przymierze. Wejdź przeto do arki z synami twymi, z żoną i z żonami twych synów.
|
| (19) Spośród wszystkich istot żyjących wprowadź do arki po parze, samca i samicę, aby ocalały wraz z tobą od zagłady.
|
| (20) Z każdego gatunku ptactwa, bydła i zwierzątka naziemnego po parze niechaj wejdą do ciebie, aby nie wyginęły.
|
| (21) A ty nabierz sobie wszelkiej żywności — wszystkiego, co nadaje się do jedzenia — i zgromadź u siebie, aby była na pokarm dla ciebie i na paszę dla zwierząt".
|
| (22) I Noe wykonał wszystko tak, jak Bóg polecił mu uczynić.
|
