| (1) Jakub przywołał swoich synów mówiąc do nich: "Zgromadźcie się, a opowiem wam, co was czeka w czasach późniejszych.
|
| (2) Zbierzcie się i słuchajcie, synowie Jakuba, słuchajcie Izraela, ojca waszego!
|
| (3) Rubenie, synu mój pierworodny, tyś moją mocą i pierwszym płodem mojej męskiej siły, górujący dumą i górujący siłą.
|
| (4) Kipiałeś jak woda: nie będziesz już górował, bo wszedłeś do łoża twego ojca, wchodząc zbezcześciłeś moje łoże!
|
| (5) Symeon i Lewi, bracia, narzędziami gwałtu były ich miecze.
|
| (6) Do ich zmowy się nie przyłączę, z ich knowaniem nie złączę mej sławy gdyż w gniewie swym mordowali ludzi i w swej swawoli kaleczyli bydło.
|
| (7) Przeklęty ten ich gniew, gdyż był gwałtowny, i ich zawziętość, gdyż była okrucieństwem! Rozproszę ich więc w Jakubie i rozdrobnię ich w Izraelu.
|
| (8) Judo, ciebie sławić będą bracia twoi, twoja bowiem ręka na karku twych wrogów! Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon!
|
| (9) Judo, młody lwie, na zdobyczy róść będziesz, mój synu: jak lew czai się, gotuje do skoku, do lwicy podobny — któż się ośmieli go drażnić?
|
| (10) Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!
|
| (11) Przywiąże on swego osiołka w winnicy i źrebię ośle u winnych latorośli. W winie prać będzie swą odzież, i w krwi winogron — swą szatę.
|
| (12) Będą mu się iskrzyły oczy od wina, a zęby będą białe od mleka.
|
| (13) Zabulon mieszkać będzie na wybrzeżu morza, nad brzegiem morza, dokąd zawijają okręty kraniec jego — w Sydonie.
|
| (14) Issachar — osioł kościsty, będzie się wylegiwał ufny w swe bezpieczeństwo.
|
| (15) Widzi on, że dobry jest spoczynek, a kraj uroczy ale będzie musiał ugiąć swój grzbiet pod brzemieniem i stanie się niewolnikiem, pędzonym do pracy.
|
| (16) Dan będzie sądził lud swój jako jeden ze szczepów izraelskich
|
| (17) będzie on jak wąż na drodze, jak żmija jadowita na ścieżce, kąsająca pęciny konia, z którego jeździec spada na wznak.
|
| (18) Wybawienia twego czekam, o Jahwe!
|
| (19) Gad — zbójcy napadać go będą, on zaś będzie napadał im na pięty.
|
| (20) Od Asera — tłuste pokarmy, on będzie dostarczał przysmaków królowi.
|
| (21) Neftali — jak rozłożysty terebint, dający miłe przepowiednie.
|
| (22) Józef — latorośl owocująca, latorośl owocująca nad źródłem: gałązki pną się po murze.
|
| (23) A choć łucznicy będą go prześladować, godzić w niego i czyhać na niego,
|
| (24) łuk jego pozostanie niezłamany, i ręce jego — sprawne. Z rąk potężnego Boga Jakubowego, od Pasterza i Opoki Izraela,
|
| (25) od Boga ojców twoich, który cię będzie wspomagał, od Wszechmocnego, który ci będzie błogosławił — błogosławieństwa z niebios wysokich, błogosławieństwa otchłani leżącej najniżej, błogosławieństwa piersi i łona.
|
| (26) Błogosławieństwa ojca twego niech dłużej trwają niż błogosławieństwa mych przodków, jak długo trwać będą pagórki odwieczne — niechaj spłyną na głowę Józefa, na głowę tego, który jest księciem wśród swoich braci!
|
| (27) Beniamin — wilk drapieżny, co rano rozrywa zdobycz, a wieczorem rozdziela łupy".
|
| (28) Wszyscy ci — to dwanaście szczepów izraelskich, oraz to, co do nich powiedział ich ojciec, wygłaszając do każdego z nich stosowne błogosławieństwo, gdy im błogosławił.
|
| (29) Potem dał im taki rozkaz: "Gdy ja zostanę przyłączony do moich przodków, pochowajcie mnie przy moich praojcach w pieczarze, która jest na polu Efrona Chetyty,
|
| (30) w pieczarze, która jest na polu Makpela w pobliżu Mamre w kraju Kanaan, którą kupił Abraham wraz z tym polem od Efrona Chetyty jako grób na własność do chowania swych zmarłych.
|
| (31) Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę tam pochowałem Leę".
|
| (32) Pole to wraz z pieczarą zostało kupione od Chetytów.
|
| (33) Gdy Jakub wydał te polecenia swoim synom, złożył swe nogi na łożu, wyzionął ducha i został przyłączony do swoich przodków.
|
