| (1) Gdy w kraju nastał głód, drugi z kolei po tym, który był za czasów Abrahama, Izaak powędrował do Abimeleka, króla filistyńskiego, do Geraru.
|
| (2) Ukazał mu się bowiem Jahwe i rzekł: "Nie idź do Egiptu, lecz zatrzymaj się w tym kraju, który ci wskażę.
|
| (3) Zamieszkaj w tym kraju, a Ja będę z tobą, będę ci błogosławił. Bo tobie i twemu potomstwu oddaję wszystkie te ziemie i dotrzymam przysięgi , którą dałem twojemu ojcu, Abrahamowi,
|
| (4) że rozmnożę potomstwo twe jak gwiazdy na niebie oraz dam twojemu potomstwu wszystkie te ziemie. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia na wzór twego potomstwa,
|
| (5) dlatego że Abraham był mi posłuszny — przestrzegał tego, co mu poleciłem: moich nakazów, praw i pouczeń".
|
| (6) Tak więc Izaak zamieszkał w Gerarze.
|
| (7) A kiedy okoliczni mieszkańcy pytali go o jego żonę, odpowiedział: "Jest ona moją siostrą". Bał się bowiem mówić: "To moja żona", gdyż myślał sobie: "Jeszcze gotowi mnie zabić z powodu Rebeki". — Była ona bowiem bardzo piękna.
|
| (8) Gdy tak mieszkał tam dłuższy czas, pewnego razu Abimelek, król filistyński, wyglądając przez okno, dostrzegł Izaaka uśmiechającego się czule do Rebeki, jako do żony.
|
| (9) Wezwał więc Abimelek Izaaka i rzekł: "Przecież to jest twoja żona dlaczego mówiłeś: Jest ona moją siostrą?" Odpowiedział mu Izaak: "Mówiłem tak, aby przez nią nie postradać życia".
|
| (10) A na to Abimelek: "Czemu z nami tak postąpiłeś? Niewiele brakowało, aby któryś z mych poddanych żył z twoją żoną, a wtedy sprowadziłbyś na nas winę!"
|
| (11) Abimelek dał więc wszystkim swym poddanym takie ostrzeżenie: "Ktokolwiek tknie się żony tego człowieka, zostanie zgładzony".
|
| (12) Przebywając w tym kraju, zasiał Izaak ziarno i doczekał się w owym roku stokrotnego plonu, gdyż Jahwe mu pobłogosławił.
|
| (13) I tak stawał się on coraz bardziej zasobny, aż dorobił się wielkiej majętności.
|
| (14) Miał liczne stada owiec i wołów i wiele służby. Toteż Filistyni z zazdrości
|
| (15) zasypali ziemią wszystkie studnie, które słudzy jego ojca, Abrahama, niegdyś wykopali.
|
| (16) Sam zaś Abimelek rzekł do Izaaka: "Odejdź od nas, bo jesteś zamożniejszy od nas!"
|
| (17) Izaak oddalił się więc stamtąd i rozbiwszy namioty w dolinie Geraru, tam osiadł.
|
| (18) I zaczął oczyszczać studnie, które były niegdyś wykopane za życia Abrahama, jego ojca, a które Filistyni po śmierci Abrahama zasypali, i przywrócił im takie nazwy, jakie niegdyś ponadawał jego ojciec.
|
| (19) A gdy słudzy Izaaka, kopiąc w owej dolinie studnię, natrafili na bijące źródło,
|
| (20) pasterze z Geraru wszczęli sprzeczkę z pasterzami Izaaka i mówili: "To dla nas ta woda!" — Studnię tę nazwał Esek, bo swarzyli się z nim o nią. —
|
| (21) Potem wykopali inną studnię, i znów powstał o nią spór toteż dał jej nazwę Sitna.
|
| (22) Izaak przeniósł się więc na inne miejsce i wykopał jeszcze inną studnię. O tę studnię już nie było sporów. Izaak dał jej nazwę Rechobot, mówiąc: "Teraz dał nam Jahwe swobodną przestrzeń, abyśmy się rozmnażali w tym kraju".
|
| (23) Potem wyruszył Izaak do Beer-Szeby.
|
| (24) I zaraz pierwszej nocy ukazał mu się Jahwe i rzekł: "Ja jestem Bogiem twego ojca, Abrahama. Nie lękaj się, bo Ja będę z tobą. I będę ci błogosławił, rozmnażając twoje potomstwo przez wzgląd na Abrahama, który Mi służył".
|
| (25) Izaak zbudował więc tam ołtarz i wzywał imienia Jahwe. Rozbił też tam swój namiot, a słudzy Izaaka wykopali tam studnię.
|
| (26) Potem przybyli z Geraru Abimelek i Achuzat, jeden z przyjaciół Abimeleka, oraz dowódca wojska, Pikol.
|
| (27) Izaak rzekł do nich: "Czemu przybywacie do mnie, przecież znienawidziliście mnie i kazaliście mi się od was oddalić?"
|
| (28) Oni zaś odpowiedzieli: "Widząc, jak Jahwe jest z tobą, postanowiliśmy, aby istniała między nami, czyli między tobą a nami, umowa. Chcemy z tobą zawrzeć przymierze,
|
| (29) że nie uczynisz nam nic złego, jak i my nie skrzywdziliśmy ciebie, wyświadczając ci tylko dobro, i pozwoliliśmy ci spokojnie odejść. Niechaj ci więc teraz Jahwe błogosławi!"
|
| (30) Izaak wyprawił im ucztę, oni zaś jedli i pili.
|
| (31) Nazajutrz rano złożyli sobie nawzajem przysięgę, po czym Izaak ich pożegnał i rozstali się w zgodzie.
|
| (32) A gdy tego dnia słudzy Izaaka przynieśli mu wiadomość o studni, którą wykopali, mówiąc: "Znaleźliśmy wodę
|
| (33) nazwał on tę studnię Szibea. — Stąd miasto to nosi po dzień dzisiejszy nazwę Beer-Szeba.
|
| (34) Gdy Ezaw miał czterdzieści lat, wziął za żonę Jehudit, córkę Chetyty Beeriego, oraz Bosmat, córkę Chetyty Elona.
|
| (35) Były one powodem zgryzoty Izaaka i Rebeki.
|
