| (1) Sara doczekała się stu dwudziestu siedmiu lat życia.
|
| (2) Zmarła ona w Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w kraju Kanaan. Abraham rozpoczął więc obrzędową żałobę nad Sarą, aby ją opłakać.
|
| (3) A potem powstawszy odszedł od swej zmarłej i zwrócił się do Chetytów z taką prośbą:
|
| (4) "Choć mieszkam wśród was jako przybysz, sprzedajcie mi tu u was grób na własność, abym mógł pochować moją zmarłą".
|
| (5) Chetyci dali taką odpowiedź Abrahamowi:
|
| (6) "Posłuchaj nas, panie! Uchodzisz wśród nas za człowieka szczególnie zaszczyconego przez Boga pochowaj więc swą zmarłą w najprzedniejszym z naszych grobów. Nikt z nas nie odmówi ci swego grobu do pochowania twej zmarłej".
|
| (7) Wtedy Abraham powstał i, oddawszy pokłon zgromadzonym Chetytom, zaczął do nich tak mówić:
|
| (8) "Jeśli godzicie się, abym pochował moją zmarłą, posłuchajcie mnie! Proście za mną Efrona, syna Sochara,
|
| (9) żeby mi sprzedał pieczarę Makpela, która znajduje się na krańcu jego pola za odpowiednią cenę niechaj mi ją sprzeda, abym miał wśród was grób na własność".
|
| (10) Efron Chetyta, który siedział wśród swych współplemieńców, odpowiedział Abrahamowi wobec nich i wobec wszystkich wchodzących w bramę miasta:
|
| (11) "Nie, panie mój, posłuchaj mnie: pole to i pieczarę, która na nim się znajduje, daję ci w obecności moich współbraci daję ci ją, pochowaj swą zmarłą".
|
| (12) Ale Abraham, oddawszy pokłon Chetytom,
|
| (13) oświadczył Efronowi wobec zebranych: "Raczej ty zechciej mnie posłuchać: daję pieniądze za to pole, przyjmij ode mnie, a wtedy dopiero pochowam tam moją zmarłą".
|
| (14) Efron dał na to Abrahamowi taką odpowiedź:
|
| (15) "Panie mój, posłuchaj mnie: ziemia warta czterysta syklóws srebra — suma niewielka dla mnie i dla ciebie — pochowaj swoją zmarłą!"
|
| (16) Abraham przystał na żądanie Efrona. Odważył więc Efronowi sumę, którą ten wymienił w obecności Chetytów: czterysta syklów srebra, jakie były wówczas w obiegu.
|
| (17) Tak więc posiadłość Efrona w Makpela, w pobliżu Mamre, czyli pole i znajdująca się na nim pieczara, oraz wszystkie drzewa wzdłuż jego granicy, stały się
|
| (18) własnością Abrahama w obecności Chetytów i wszystkich, którzy wchodzili w bramę ich miasta.
|
| (19) A potem Abraham pochował swoją żonę Sarę w pieczarze na polu [zwanym] Makpela w pobliżu Mamre, czyli Hebronu, w kraju Kanaan.
|
| (20) Odtąd pole i znajdująca się na nim pieczara przeszły od Chetytów do Abrahama jako grób na własność do chowania zmarłych.
|
