| (1) A po tych wydarzeniach Bóg wystawił Abrahama na próbę. Rzekł do niego: "Abrahamie!" A gdy on odpowiedział: "Oto jestem" —
|
| (2) powiedział: "Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę".
|
| (3) Nazajutrz rano Abraham osiodłał swego osiołka, zabrał z sobą dwóch swych ludzi i syna Izaaka, narąbał drzewa do spalenia ofiary i ruszył w drogę do miejscowości, o której mu Bóg powiedział.
|
| (4) Na trzeci dzień Abraham, spojrzawszy, dostrzegł z daleka ową miejscowość.
|
| (5) I wtedy rzekł do swych sług: "Zostańcie tu z osiołkiem, ja zaś i chłopiec pójdziemy tam, aby oddać pokłon Bogu, a potem wrócimy do was".
|
| (6) Abraham zabrawszy drwa do spalenia ofiary włożył je na syna swego Izaaka, wziął do ręki ogień i nóż, po czym obaj się oddalili.
|
| (7) Izaak odezwał się do swego ojca Abrahama: "Ojcze mój!" A gdy ten rzekł: "Oto jestem, mój synu" — zapytał: "Oto ogień i drwa, a gdzież jest jagnię na całopalenie?"
|
| (8) Abraham odpowiedział: "Bóg upatrzy sobie jagnię na całopalenie, synu mój". I szli obydwaj dalej.
|
| (9) A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu.
|
| (10) Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
|
| (11) Ale wtedy anioł Jahwe zawołał na niego z nieba i rzekł: "Abrahamie, Abrahamie!" A on rzekł: "Oto jestem".
|
| (12) Powiedział mu: "Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna".
|
| (13) Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna.
|
| (14) I dał Abraham miejscu temu nazwę "Jahwe widzi". Stąd to mówi się dzisiaj: "Na wzgórzu Jahwe się ukazuje".
|
| (15) Po czym anioł Jahwe przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi:
|
| (16) "Przysięgam na siebie, wyrocznias Jahwe, że ponieważ uczyniłeś to, iż nie oszczędziłeś syna twego jedynego,
|
| (17) będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół.
|
| (18) Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia na wzór twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu".
|
| (19) Abraham wrócił do swych sług i, wyruszywszy razem z nimi w drogę, poszedł do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham nadal w Beer-Szebie.
|
| (20) Po tych wydarzeniach doniesiono Abrahamowi: Milka również urodziła synów twemu bratu, Nachorowi:
|
| (21) Usa, syna pierworodnego, Buza, jego brata, Kemuela, praojca Aramejczyków,
|
| (22) Keseda, Chazo, Pildasza, Jidlafa oraz Betuela.
|
| (23) Betuel zaś był ojcem Rebeki. Ośmiu synów urodziła Milka Nachorowi, bratu Abrahama.
|
| (24) Również drugorzędna żona Nachora, imieniem Reuma, urodziła Tebacha, Gachama, Tachasza i Maakę.
|
