| (1) W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie ich zastępy [stworzeń].
|
| (2) A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.
|
| (3) Wtedy pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając.
|
| (4) Oto są dzieje początków po stworzeniu nieba i ziemi. Gdy Jahwe Bóg stworzył ziemię i niebo,
|
| (5) nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła — bo Jahwe Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię
|
| (6) i rów kopał w ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby —
|
| (7) wtedy to Jahwe Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
|
| (8) A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Jahwe Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił.
|
| (9) Na rozkaz Boga Jahwe wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
|
| (10) Z Edenu zaś wypływała rzeka, aby nawadniać ów ogród, i stamtąd się rozdzielała, dając początek czterem rzekom.
|
| (11) Nazwa pierwszej — Piszon jest to ta, która okrąża cały kraj Chawila, gdzie się znajduje złoto.
|
| (12) A złoto owej krainy jest znakomite tam jest także wonna żywica i kamień czerwony.
|
| (13) Nazwa drugiej rzeki — Gichon okrąża ona cały kraj Kusz.
|
| (14) Nazwa rzeki trzeciej — Chiddekel płynie ona na wschód od Aszszuru. Rzeka czwarta — to Perat.
|
| (15) Jahwe Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał.
|
| (16) A przy tym Jahwe Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: "Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania
|
| (17) ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz".
|
| (18) Potem Jahwe Bóg rzekł: "Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc".
|
| (19) Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptaki powietrzne, Jahwe Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę "istota żywa".
|
| (20) I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
|
| (21) Wtedy to Jahwe sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem.
|
| (22) Po czym Jahwe Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny,
|
| (23) mężczyzna powiedział: "Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta".
|
| (24) Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.
|
| (25) Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali nawzajem wstydu.
|
