| (1) Po tych wydarzeniach Jahwe tak powiedział do Abrama podczas widzenia: "Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą nagroda twoja będzie sowita".
|
| (2) Abram rzekł: "O Panie, o Jahwe, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer".
|
| (3) I mówił: "Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie, zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą.
|
| (4) Ale oto usłyszał słowa: "Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził".
|
| (5) I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: "Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić" potem dodał: "Tak liczne będzie twoje potomstwo".
|
| (6) Abram uwierzył i Jahwe poczytał mu to za zasługę.
|
| (7) Potem zaś rzekł do niego: "Ja jestem Jahwe, którym cię wywiódł z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność".
|
| (8) A na to Abram: "O Panie, o Jahwe, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?"
|
| (9) Wtedy Jahwe rzekł: "Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę".
|
| (10) Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej ptaków nie porozcinał.
|
| (11) Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędził.
|
| (12) A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność.
|
| (13) I wtedy to Jahwe rzekł do Abrama: "Wiedz o tym dobrze, iż twoi potomkowie będą przebywać jako przybysze w kraju, który nie będzie ich krajem, i przez czterysta lat będą tam ciemiężeni jako niewolnicy
|
| (14) aż wreszcie ześlę zasłużoną karę na ten naród, którego będą niewolnikami, po czym oni wyjdą z wielkim dobytkiem.
|
| (15) Ale ty odejdziesz do twych przodków w pokoju, w późnej starości zejdziesz do grobu.
|
| (16) Twoi potomkowie powrócą tu dopiero w czwartym pokoleniu, gdy już dopełni się miara niegodziwości Amorytów".
|
| (17) A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt.
|
| (18) Wtedy to właśnie Jahwe zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: "Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat,
|
| (19) wraz z Kenitami, Kenizytami, Kadmonitami,
|
| (20) Chetytami, Peryzzytami, Refaitami,
|
| (21) Amorytami, Kananejczykami, Girgaszytami i Jebusytami".
|
