| (1) Za czasów Amrafela, króla Szinearu, i Arioka, króla Ellasaru, Kedorlaomer, król Elamu, i Tidal, król Goim,
|
| (2) wszczęli wojnę z królem Sodomy, Berą, z królem Gomory, Birszą, z królem Admy, Szinabem, z królem Seboimu, Szemeeberem, i z królem miasta Beli, czyli Soaru.
|
| (3) Ci ostatni królowie sprzymierzyli się ze sobą w dolinie Siddim, gdzie dziś jest Morze Słone.
|
| (4) Przez lat dwanaście byli oni lennikami Kedorlaomera, a w roku trzynastym zbuntowali się.
|
| (5) Toteż w czternastym roku nadciągnął Kedorlaomer wraz z innymi królami. Pobili oni Refaitów w Aszterot-Karnaim, Zuzytów w Ham, Emitów na równinie Kiriataim
|
| (6) i Chorytów w ich górzystym kraju Seir aż do El, które leżało na pograniczu pustyni Paran.
|
| (7) Potem, zawróciwszy, dotarli do En-Miszpat, czyli Kadesz, i pobili Amalekitów na całej ich ziemi, a także Amorytów mieszkających w Chasason-Tamar.
|
| (8) Królowie więc Sodomy, Gomory, Admy, Seboimu i Beli, czyli Soaru, wyruszyli i uszykowali się w dolinie Siddim do walki
|
| (9) z Kedorlaomerem, królem Elamu, Tidalem, królem Goim, Amrafelem, królem Szinearu, i Ariokiem, królem Ellasaru — czterej królowie przeciwko pięciu.
|
| (10) A w dolinie Siddim było wiele dołów, z których wydobywano smołę. Królowie Sodomy i Gomory, rzuciwszy się do ucieczki, skryli się w tych dołach, a pozostali uciekli w góry.
|
| (11) Zwycięzcy, zabrawszy całe mienie mieszkańcom Sodomy i Gomory oraz wszystkie ich zapasy żywności, odeszli.
|
| (12) Uprowadzili również Lota, bratanka Abrama, wraz z dobytkiem — był on bowiem mieszkańcem Sodomy.
|
| (13) Jeden ze zbiegów przybył, aby powiedzieć o tym Abramowi Hebrajczykowi, który mieszkał w pobliżu dębów pewnego Amoryty, imieniem Mamre, brata Eszkola i Anera, sprzymierzeńców Abrama.
|
| (14) Abram, usłyszawszy, że jego krewny został uprowadzony w niewolę, dobrał sobie trzystu osiemnastu najbardziej doświadczonych spośród służby swego domu i rozpoczął pościg aż do Dan.
|
| (15) Podzieliwszy swych ludzi na oddziały, nocą napadł wraz z nimi na nieprzyjaciół i zadał im klęskę. A potem ścigał ich aż do Choby, która leży na zachód od Damaszku.
|
| (16) W ten sposób odzyskał całe mienie, a także sprowadził na powrót Lota wraz z jego dobytkiem, kobietami i sługami.
|
| (17) Gdy Abram wracał po zwycięstwie odniesionym nad Kedorlaomerem i królami, którzy z nim byli, wyszedł mu na spotkanie do doliny Szawe, czyli Królewskiej, król Sodomy.
|
| (18) Melchizedek zaś, król Szalemu, wyniósł chleb i wino a [ponieważ] był on kapłanem Boga Najwyższego,
|
| (19) błogosławił Abrama, mówiąc: "Niech będzie błogosławiony Abram przez Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi!
|
| (20) Niech będzie błogosławiony Bóg Najwyższy, który w twe ręce wydał twoich wrogów!" Abram dał mu dziesiątą część ze wszystkiego.
|
| (21) Król Sodomy rzekł do Abrama: "Oddaj mi tylko ludzi, a mienie weź sobie!"
|
| (22) Ale Abram odpowiedział królowi Sodomy: "Przysięgam na Jahwe, Boga Najwyższego, Stwórcę nieba i ziemi,
|
| (23) że ani nitki, ani rzemyka od sandała, ani niczego nie wezmę z tego, co do ciebie należy, żebyś potem nie mówił: To ja wzbogaciłem Abrama.
|
| (24) Nie żądam niczego poza tym, co poszło na wyżywienie moich ludzi, i oprócz części zdobytego mienia dla tych, którzy mi towarzyszyli — dla Anera, Eszkola i Mamrego ci niechaj otrzymają część, która im przypada".
|
