| (1) Prośba. Dawidowy. Nakłoń swe ucho, wysłuchaj mnie, Jahwe, bo jestem nędzny i ubogi.
|
| (2) Strzeż mojego życia, bo jestem pobożny, zbaw sługę Twego, który ufa Tobie. Ty jesteś Bogiem moim,
|
| (3) Panie, zmiłuj się nade mną, bo nieustannie wołam do Ciebie.
|
| (4) Rozraduj życie swego sługi, bo ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.
|
| (5) Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają.
|
| (6) Wysłuchaj, Jahwe, modlitwę moją i zważ na głos mojej prośby.
|
| (7) Wołam do Ciebie w dniu mego utrapienia, bo Ty mnie wysłuchujesz.
|
| (8) Nie ma wśród bogów równego Tobie, Panie, ani czegoś takiego jak Twoje dzieło.
|
| (9) Przyjdą wszystkie ludy, które stworzyłeś, i Tobie, Panie, pokłon oddadzą, i będą sławiły Twe imię.
|
| (10) Boś Ty jest wielki i działasz cuda: tylko Ty jesteś Bogiem.
|
| (11) Naucz mię, Jahwe, Twej drogi, bym postępował według Twojej prawdy skłoń moje serce ku bojaźni Twojego imienia.
|
| (12) Będę Cię chwalił, Panie, mój Boże, z całego serca mojego i na wieki będę sławił Twe imię,
|
| (13) bo wielkie było dla mnie Twoje miłosierdzie i życie moje wyrwałeś z głębin Szeolu.
|
| (14) O Boże, pyszni przeciw mnie powstali i zgraja gwałtowników czyha na me życie, a nie mają względu na Ciebie.
|
| (15) Ale Ty, Panie, jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym, nieskorym do gniewu, bardzo łagodnym i wiernym.
|
| (16) Zwróć się ku mnie i zmiłuj się nade mną udziel Twej siły słudze swojemu i ocal syna swej służebnicy.
|
| (17) Uczyń dla mnie znak — zapowiedź pomyślności, ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem żeś Ty, Jahwe, mi pomógł i pocieszył mnie.
|
