| (1) Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm.
|
| (2) Głos mój się wznosi do Boga i wołam, głos mój — do Boga, by mnie usłyszał.
|
| (3) Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.
|
| (4) Jęczę, gdy wspomnę na Boga, duch mój słabnie, kiedy rozmyślam. Sela
|
| (5) Ty zatrzymujesz powieki mych oczu: jestem wzburzony i mówić nie mogę.
|
| (6) Rozważam dni starodawne i lata poprzednie
|
| (7) wspominam. Rozmyślam nocą w sercu, roztrząsam i duch mój docieka:
|
| (8) "Czy Bóg odrzuca na wieki, że już nie jest łaskawy?
|
| (9) Czy Jego łaskawość ustała na zawsze, a słowo umilkło na pokolenia?
|
| (10) Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie powstrzymał swoje miłosierdzie?" Sela
|
| (11) I mówię: "To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego".
|
| (12) Wspominam dzieła Jahwe, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.
|
| (13) Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.
|
| (14) Boże, Twoja droga jest święta: który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu?
|
| (15) Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę.
|
| (16) Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa. Sela
|
| (17) Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały i odmęty się poruszyły.
|
| (18) Chmury wylały wody, chmury głos wydały i poleciały Twoje strzały.
|
| (19) Głos Twego grzmotu wśród terkotu kół, pioruny świat rozjaśniły: poruszyła się i zatrzęsła ziemia.
|
| (20) Twoja droga wiodła przez wody, Twoja ścieżka przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.
|
| (21) Wiodłeś Twój lud jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.
|
