(1) Salomonowy. O Boże, przekaż Twój sąd królowi i Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
|
(2) Niech rządzi sprawiedliwie Twoim ludem i ubogimi Twymi — zgodnie z prawem.
|
(3) Niech góry przyniosą ludowi pokój, a wzgórza sprawiedliwość.
|
(4) Otoczy opieką uciśnionych z ludu, ratować będzie dzieci ubogich, a zetrze ciemiężyciela.
|
(5) I będzie żył długo jak słońce, jak księżyc przez wszystkie pokolenia.
|
(6) Zstąpi jak deszcz na trawę, jak deszcz rzęsisty, co nawadnia ziemię.
|
(7) Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość i wielki pokój, dopóki księżyc nie zgaśnie.
|
(8) I panować będzie od morza do morza, od Rzeki aż po krańce ziemi.
|
(9) Nieprzyjaciele będą Mu się kłaniać, a Jego przeciwnicy pył będą lizali.
|
(10) Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę.
|
(11) I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą Mu służyły.
|
(12) Wyzwoli bowiem wołającego biedaka i ubogiego, i bezbronnego.
|
(13) Zmiłuje się nad nędzarzem i biedakiem i ocali życie ubogich:
|
(14) wybawi ich od krzywdy i ucisku, a krew ich cenna będzie w Jego oczach.
|
(15) Przeto będzie żył i dadzą Mu złoto z Saby, zawsze będą się modlić za Niego, nieustannie Mu błogosławić.
|
(16) Obfitość zboża będzie na ziemi na szczytach zaszumią kłosy jak Liban i rozrodzą się mieszkańcy miast jak polna trawa.
|
(17) Imię Jego niech trwa na wieki jak długo świeci słońce, niech wzrasta Jego imię! Niech się wzajemnie Nim błogosławią! Niech wszystkie narody ziemi życzą Mu szczęścia!
|
(18) Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, który sam jeden czyni cuda!
|
(19) Błogosławione na wieki chwalebne Jego imię niech się cała ziemia napełni Jego chwałą. Niech się tak stanie — niech się stanie!
|
(20) (Skończyły się modlitwy Dawida, syna Jessego).
|