| (1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
|
| (2) Błogosławiony ten, kto myśli o biednym i o nędzarzu, w dniu nieszczęścia Jahwe go ocali.
|
| (3) Jahwe go ustrzeże, zachowa przy życiu, uczyni szczęśliwym na ziemi i nie wyda go wściekłości jego wrogów.
|
| (4) Jahwe go pokrzepi na łożu boleści: podczas choroby poprawi całe jego posłanie.
|
| (5) Mówię: "O Jahwe, zmiłuj się nade mną uzdrów mnie, bo zgrzeszyłem przeciw Tobie!"
|
| (6) Nieprzyjaciele moi mówią o mnie złośliwie: "Kiedyż on umrze i zginie jego imię?"
|
| (7) A jeśli przychodzi któryś odwiedzić, mówi puste słowa, w sercu swym złość gromadzi, a skoro wyjdzie za drzwi, wypowiada ją.
|
| (8) Szepcą przeciw mnie wszyscy, co mnie nienawidzą, i obmyślają moją zgubę:
|
| (9) "Zaraza złośliwa nim zawładnęła" i "Już nie wstanie ten, co się położył".
|
| (10) Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
|
| (11) Ale Ty, Jahwe, zmiłuj się nade mną i dźwignij mnie, abym im odpłacił.
|
| (12) Po tym poznam, żeś dla mnie łaskawy, że mój wróg nie odniesie nade mną triumfu.
|
| (13) A Ty mnie podtrzymasz dzięki mej prawości i umieścisz na wieki przed Twoim obliczem.
|
| (14) Błogosławiony Jahwe, Bóg Izraela, od wieku aż po wiek. Amen, amen.
|
