| (1) Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.
|
| (2) Jahwe, do Ciebie się uciekam niech nigdy nie doznam zawodu |
| (3) Skłoń ku mnie ucho, pośpiesz, aby mnie ocalić! Bądź dla mnie skałą obronną, zamkiem warownym dla mego ratunku.
|
| (4) Ty bowiem jesteś dla mnie skałą i twierdzą przez wzgląd na imię Twoje kieruj mną i prowadź mnie.
|
| (5) Wydobądź mnie z sieci zastawionej na mnie, boś Ty jest moją ucieczką.
|
| (6) W ręce Twoje powierzam ducha mojego: Ty mnie odkupujesz, Jahwe, Boże wierny.
|
| (7) Nienawidzisz tych, którzy czczą marne bóstwa, ja natomiast pokładam ufność w Jahwe.
|
| (8) Weselę się i cieszę z Twojej łaski, boś wejrzał na moją nędzę, uznałeś udręki mej duszy
|
| (9) i nie oddałeś mnie w ręce nieprzyjaciela, postawiłeś me stopy na miejscu przestronnym.
|
| (10) Zmiłuj się nade mną, Jahwe, bo jestem w ucisku, od smutku słabnie me oko, a także moja siła i wnętrzności.
|
| (11) Bo zgryzota trawi me życie, a wzdychanie — moje lata. Siłę moją zachwiał ucisk i kości moje osłabły.
|
| (12) Stałem się znakiem hańby dla wszystkich mych wrogów, dla moich sąsiadów przedmiotem odrazy, dla moich znajomych — postrachem kto mnie ujrzy na ulicy, ucieka ode mnie.
|
| (13) Zapomniano w sercach o mnie jak o zmarłym: stałem się jak sprzęt wyrzucony.
|
| (14) Słyszałem bowiem potwarze wielu: "trwoga dokoła", gdy przeciw mnie się zbiegli, zamyślają odebrać mi życie.
|
| (15) Ja zaś pokładam ufność w Tobie, Jahwe, mówię: "Ty jesteś moim Bogiem".
|
| (16) W Twoim ręku są moje losy: wyrwij mnie z ręki mych wrogów i prześladowców.
|
| (17) Niech zajaśnieje Twoje oblicze nad Twym sługą: wybaw mnie w swej łaskawości.
|
| (18) Jahwe, niech nie doznam zawodu, skoro Cię wzywam niech się zawiodą występni, niech zamilkną w Szeolu.
|
| (19) Niech zaniemówią wargi kłamliwe, co zuchwale wygadują na sprawiedliwego z pychą i ze wzgardą.
|
| (20) Jakże jest wielka, o Jahwe, Twoja dobroć, którą zachowujesz dla tych, co się boją Ciebie, i okazujesz tym, co w Tobie szukają ucieczki na oczach synów ludzkich.
|
| (21) Ukrywasz ich pod osłoną Twojej obecności od spisku mężów, w swoim namiocie ich kryjesz przed sporem języków.
|
| (22) Błogosławiony niech będzie Jahwe, który okazał cuda swoje i łaski w mieście warownym.
|
| (23) Ja zaś powiedziałem przerażony: "Odcięty jestem od Twoich oczu", lecz Tyś wysłuchał głos mego błagania, gdy do Ciebie wołałem.
|
| (24) Miłujcie Jahwe, wszyscy, co Go czcicie! Jahwe zachowuje wiernych, a odpłaca z nawiązką tym, którzy wyniośle postępują.
|
| (25) Bądźcie mocni i mężnego serca, wszyscy, którzy pokładacie ufność w Jahwe.
|
