| (1) Dawidowy. Do Ciebie, Jahwe, wołam, Skało moja, bym wobec Twego milczenia nie stał się jak ci, którzy zstępują do grobu.
|
| (2) Usłysz głos mego błagania, gdy wołam do Ciebie, gdy wznoszę ręce do świętego przybytku Twojego.
|
| (3) Nie gub mnie z występnymi i z tymi, co czynią nieprawość, co rozmawiają przyjaźnie z bliźnimi, a w duszy żywią zły zamiar.
|
| (4) Odpłać im według ich czynów i według złości ich postępków. Według dzieła ich rąk im odpłać, oddaj im własnymi ich czynami.
|
| (5) Skoro nie zważają na czyny Jahwe ani na dzieła rąk Jego: niechaj ich zniszczy, a nie odbuduje.
|
| (6) Błogosławiony Jahwe, usłyszał bowiem głos mego błagania,
|
| (7) Jahwe moją mocą i tarczą! Moje serce Jemu zaufało. Doznałem pomocy, więc moje serce się cieszy i pieśnią moją Go sławię.
|
| (8) Jahwe jest mocą zbawczą dla swojego ludu, twierdzą zbawienia dla swego pomazańca.
|
| (9) Ocal Twój lud i błogosław Twemu dziedzictwu, bądź im pasterzem, [na ręku] nieś ich na wieki.
|
