| (1) Kierownikowi chóru. Na modlę pieśni: "Łania o świcie". Psalm. Dawidowy.
|
| (2) Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa mego jęku.
|
| (3) Boże mój, wołam przez dzień, a nie odpowiadasz, [wołam] i nocą, a nie zaznaję pokoju.
|
| (4) A przecież Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela!
|
| (5) Tobie zaufali nasi przodkowie, zaufali, a Tyś ich uwolnił
|
| (6) do Ciebie wołali i zostali zbawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.
|
| (7) Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.
|
| (8) Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową:
|
| (9) "Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje".
|
| (10) Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.
|
| (11) Tobie mnie poruczono przed urodzeniem, Ty jesteś moim Bogiem od łona mojej matki.
|
| (12) Nie stój z dala ode mnie, bo klęska jest blisko, a nie ma wspomożyciela.
|
| (13) Otacza mnie mnóstwo cielców, osaczają mnie byki Baszanu.
|
| (14) Rozwierają przeciwko mnie swoje paszcze, jak lew drapieżny i ryczący.
|
| (15) Rozlany jestem jak woda i rozłączają się wszystkie moje kości jak wosk się staje moje serce, we wnętrzu moim topnieje.
|
| (16) Moje gardło suche jak skorupa, język mój przywiera do podniebienia, kładziesz mnie w prochu śmierci.
|
| (17) Bo [sfora] psów mnie opada, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje,
|
| (18) policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem
|
| (19) moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię.
|
| (20) Ty zaś, o Jahwe, nie stój z daleka Pomocy moja, spiesz mi na ratunek.
|
| (21) Ocal od miecza moje życie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,
|
| (22) wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich — wysłuchaj mnie.
|
| (23) Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia:
|
| (24) "Chwalcie Jahwe wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba bójcie się Go, całe potomstwo Izraela.
|
| (25) Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego".
|
| (26) Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego.
|
| (27) Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Jahwe ci, którzy Go szukają. "Niech serca ich żyją na wieki".
|
| (28) Przypomną sobie i wrócą do Jahwe wszystkie krańce ziemi i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
|
| (29) bo władza królewska należy do Jahwe i On panuje nad narodami.
|
| (30) Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie żyła dla Niego,
|
| (31) potomstwo moje Jemu będzie służyć, opowie o Panu pokoleniu
|
| (32) przyszłemu, a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: "Jahwe to uczynił".
|
