| (1) Sławcie Jahwe, wzywajcie Jego imienia, głoście dzieła Jego wśród narodów.
|
| (2) Śpiewajcie Mu i grajcie Mu, rozpowiadajcie wszystkie Jego cuda.
|
| (3) Szczyćcie się Jego świętym imieniem niech się weseli serce szukających Jahwe.
|
| (4) Rozważajcie o Jahwe i Jego potędze, szukajcie zawsze Jego oblicza.
|
| (5) Pamiętajcie o cudach, które On zdziałał, o Jego znakach i sądach ust Jego.
|
| (6) Potomstwo Abrahama, Jego słudzy, synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
|
| (7) On, Jahwe, jest naszym Bogiem Jego wyroki obejmują świat cały.
|
| (8) Na wieki pamięta o swoim przymierzu, obietnicę dał dla tysiąca pokoleń.
|
| (9) Zawarł je z Abrahamem i przysięgę dał Izaakowi,
|
| (10) ustanowił dla Jakuba jako prawo, dla Izraela jako wieczne przymierze,
|
| (11) mówiąc: Dam tobie ziemię Kanaan na waszą własność dziedziczną.
|
| (12) Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej,
|
| (13) i wędrowali od szczepu do szczepu, z jednego królestwa do drugiego ludu,
|
| (14) nikomu nie pozwolił ich uciskać i z ich powodu karał królów:
|
| (15) "Nie dotykajcie moich pomazańców i prorokom moim nie czyńcie krzywdy"
|
| (16) Potem przywołał głód na ziemię i odebrał cały zapas chleba.
|
| (17) Wysłał przed nimi człowieka: Józefa sprzedano jako niewolnika.
|
| (18) Kajdanami ścisnęli jego nogi, w żelazo zakuli jego szyję,
|
| (19) aż się spełniła jego przepowiednia i słowo Jahwe dało mu świadectwo.
|
| (20) Posłał króla, by uwolnił go, i władcę ludów, aby go wyzwolił.
|
| (21) Ustanowił go panem nad swoim domem i władcą nad całą swoją posiadłością,
|
| (22) by po swojej myśli pouczał jego dostojników a jego starszyznę uczył mądrości.
|
| (23) Wówczas Izrael wkroczył do Egiptu, Jakub był gościem w kraju Chama.
|
| (24) Bardzo rozmnożył swój naród, uczynił go mocniejszym od jego wrogów.
|
| (25) Ich to serce odmienił, ażeby znienawidzili lud Jego i wobec Jego sług postępowali zdradziecko.
|
| (26) Wtedy posłał sługę swojego, Mojżesza i Aarona, którego sobie wybrał.
|
| (27) Okazali w Egipcie Jego znak i cuda w krainie Chama.
|
| (28) Zesłał ciemności i nastał mrok, lecz nie przestrzegali słów Jego.
|
| (29) W krew zamienił ich wody i pozabijał ich ryby.
|
| (30) Od żab się zaroiła ich ziemia, [nawet] w komnatach ich królów.
|
| (31) Rzekł, i robactwo się zjawiło, komary w całym ich kraju.
|
| (32) Zesłał im grad zamiast deszczu i ogień palący na ich ziemię.
|
| (33) Poraził im winorośle i figowce i drzewa połamał w ich kraju.
|
| (34) Rzekł, i nadciągnęła szarańcza, niezliczone mnóstwo świerszczy.
|
| (35) Pożarły one całą trawę w ich kraju i zjadły płody na ich roli.
|
| (36) Pobił wszystkich pierworodnych w ich ziemi, pierwociny całej ich siły.
|
| (37) A tamtych wyprowadził ze srebrem i złotem i nie było słabego w Jego pokoleniach.
|
| (38) Egipcjanie byli radzi z ich wyjścia, bo lęk ich ogarnął przed nimi.
|
| (39) Chmurę rozpostarł niczym przykrycie i ogień, by świecił wśród nocy.
|
| (40) Prosili i przywiódł przepiórki, i nasycił ich chlebem z nieba.
|
| (41) Rozdarł skałę i spłynęła woda, popłynęła w pustyni jak rzeka.
|
| (42) Pamiętał bowiem o swym świętym słowie, [danym] Abrahamowi, słudze swojemu.
|
| (43) I wyprowadził lud swój wśród radości, wśród wesela — swoich wybranych.
|
| (44) I darował im ziemie narodów, i zawładnęli owocem pracy ludów,
|
| (45) by strzegli Jego przykazań i prawa zachowywali. Alleluja.
|
