| (1) Ucieka występny, choć go nikt nie goni, lecz prawy jest ufny jak młody lew.
|
| (2) Przez zbrodnie kraju wielu jest władców, lecz ktoś mądry i roztropny trwały ład zapewni.
|
| (3) Występny, co biednych uciska, jest jak ulewa, co chleba nie daje.
|
| (4) Kto gardzi Prawem, chwali grzesznika, kto strzeże Prawa, jemu przeciwny.
|
| (5) Źli ludzie nie rozumieją prawości, a którzy szukają Jahwe, pojmą ją całą.
|
| (6) Więcej wart biedak, co żyje uczciwie, niż bogacz o drogach krętych.
|
| (7) Kto Prawa się trzyma, ten mądrym jest synem, przyjaciel rozwiązłych hańbi swego ojca.
|
| (8) Odsetką i lichwą powiększać majątek — to zbierać dla tych, co miłosierni dla biednych.
|
| (9) Kto ucho odwraca, by Prawa nie słyszeć, tego nawet modlitwa jest wstrętna.
|
| (10) Kto prawych sprowadza na drogę występku, i sam też we własny dół wpadnie dziedzictwem zaś czystych jest dobro.
|
| (11) Mądry jest bogacz w swych oczach, lecz przejrzał go biedak rozumny.
|
| (12) Wielka jest radość, gdy prawi zwyciężą, gdy górą przewrotni, każdy się chowa.
|
| (13) Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa kto je wyznaje, porzuca — ten miłosierdzia dostąpi.
|
| (14) Szczęśliwy mąż, gdy stale trwa w bojaźni kto serce zatwardza — wpadnie w nieszczęście.
|
| (15) Lwem ryczącym, zgłodniałym niedźwiedziem jest władca występny nad biednym ludem.
|
| (16) Książę ubogi w rozsądek, bogaty jest w zdzierstwo, kto zysków nieprawych nie znosi, dni swe przedłuża.
|
| (17) Gdy człowiek zmazany krwią ludzką ucieka aż do grobu — niech go nie wstrzymują.
|
| (18) Kto żyje uczciwie — będzie ocalony, kto przewrotnie chodzi dwiema drogami, zapewne na jednej z nich zginie.
|
| (19) Kto ziemię uprawia, nasyci się chlebem, kto ściga ułudę, nasyci się nędzą.
|
| (20) Uczciwy cieszy się błogosławieństwem, kto się chce szybko wzbogacić, nie ujdzie kary.
|
| (21) Źle, gdy kto się kieruje względami na osobę, człek za kęs chleba popełni przestępstwo.
|
| (22) Człowiek o złym oku jest chciwy bogactwa, a nie wie, że bieda przyjdzie na niego.
|
| (23) Kto kogoś strofuje, w końcu łaski znajdzie więcej niż język, co schlebia.
|
| (24) Kto ojca lub matkę ograbia mówiąc: "To nie grzech", jest wspólnikiem zbójcy.
|
| (25) Chciwiec spory wywołuje, kto ufa Jahwe — będzie nasycony.
|
| (26) Kto swemu sercu ufa — ten głupi, kto żyje w mądrości — znajdzie ocalenie.
|
| (27) Kto daje ubogim — nie zazna biedy, kto [na nich] zamyka oczy, zbierze wiele przekleństw.
|
| (28) Gdy górą przewrotni — ukrywa się każdy gdy giną — mnożą się prawi.
|
