| (1) I to są przysłowia Salomona, przepisane przez ludzi króla judzkiego, Ezechiasza.
|
| (2) Chwałą Bożą — rzecz taić, chwałą królów — rzecz badać.
|
| (3) Wysokość niebios i głębia podziemia, i serca królów są niezbadane.
|
| (4) Odłącz żużel od srebra, a rozbłyśnie złotnikowi naczynie:
|
| (5) nieprawego usuń sprzed króla, a sprawiedliwość jego tron umocni.
|
| (6) Nie bądź wyniosły u króla, nie stawaj na miejscu wielmożów.
|
| (7) Niech raczej ci rzekną: "Posuń się wyżej", niżby cię mieli poniżyć przed możnym. Co oczy twoje spostrzegły,
|
| (8) nie podawaj szybko do sądu, bo co zrobisz w końcu, jeżeli zawstydzi cię bliźni?
|
| (9) Swój spór z bliźnim załatw polubownie, lecz cudzych tajemnic nie zdradzaj
|
| (10) by słuchający ciebie nie zganił i nie przylgnęła do ciebie niesława.
|
| (11) Złote jabłka na sprzętach ze srebra — są słowa mówione w czasie właściwym.
|
| (12) Złota obrączka, kolia ze szczerego złota — wskazówka mądrego dla uszu uważnych.
|
| (13) Czym jest chłód śniegu w dzień żniwa, tym wierny zleceniu posłaniec bo ducha panu orzeźwia.
|
| (14) Chmury i wicher bez deszczu: kto chwali się darem kłamanym.
|
| (15) Cierpliwość ugnie zwierzchnika, a język łagodny złamie kości.
|
| (16) Znalazłeś miód — tyle zjedz, ile trzeba, byś się objadłszy nie zwrócił.
|
| (17) Stawaj rzadko w domu sąsiada, by nie miał cię dość i nie nabrał wstrętu.
|
| (18) Maczugą, mieczem, ostrą strzałą — fałszywy świadek przeciw bliźniemu.
|
| (19) Czym ząb zepsuty i noga chwiejna, tym jest w dniu klęski nadzieja w niewiernym.
|
| (20) Jak płaszcz zdejmować w dzień mroźny lub ocet wylewać na ług, tak pieśni śpiewać znękanym.
|
| (21) Gdy wróg twój łaknie, nakarm go chlebem, gdy pragnie, napój go wodą —
|
| (22) żar ognia zgromadzisz na nim, a Jahwe ci za to zapłaci.
|
| (23) Północny wiatr sprowadzi deszcz, a język obmówcy — gniew na twarzach.
|
| (24) Lepsze mieszkanie w kącie dachu niż żona swarliwa i dom obszerny.
|
| (25) Jak zimna woda na gardło spragnione, tak dobre wieści z dalekiej krainy.
|
| (26) Źródłem zmąconym i studnią zniszczoną jest prawy, co przed występnym się chwieje.
|
| (27) Niedobrze za wiele jeść miodu: a gardzenie wyniosłością jest zaszczytne.
|
| (28) Miastem odkrytym, bez murów, jest człowiek nieopanowany.
|
