| (1) Więcej wart biedak, co żyje uczciwie, niż głupiec o ustach kłamliwych.
|
| (2) I gorliwość niedobra przy braku rozwagi, błądzi, kto biegnie za prędko.
|
| (3) Głupota człowieka niszczy mu drogę, a serce na Jahwe się gniewa.
|
| (4) Bogactwo zyskuje wielu przyjaciół, biednego opuszcza najbliższy.
|
| (5) Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.
|
| (6) Wielu schlebia możnemu, każdy jest bliski temu, kto daje.
|
| (7) Biedaka wszyscy bracia nie lubią, tym bardziej najbliżsi stronią od niego. On szuka słów — ale ich nie ma.
|
| (8) Kto nabywa mądrość — ten siebie kocha, kto strzeże rozwagi — ten dobro zdobędzie.
|
| (9) Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie — kto kłamstwem oddycha.
|
| (10) Nie przystoi głupiemu opływać w rozkosze, tym bardziej słudze — kierować panami.
|
| (11) Rozważny człowiek nad gniewem panuje, a chwałą jego — zapomnienie uraz.
|
| (12) Jak ryk lwa, tak zagniewanie króla, jego życzliwość jak rosa na trawie.
|
| (13) Strapieniem dla ojca — syn głupi, a rynną wciąż cieknącą — kłótliwa kobieta.
|
| (14) Dom i bogactwo dziedzictwem po przodkach, lecz żona rozsądna darem od Jahwe.
|
| (15) Lenistwo pogrąża w ospałość, głód cierpi dusza niedbała.
|
| (16) Strzec przykazań to chronić swe życie, kto gardzi powagą, zginie.
|
| (17) Pożycza [samemu] Jahwe — kto dla biednych życzliwy, za dobrodziejstwo On mu nagrodzi.
|
| (18) Ćwicz syna, dopóki jest nadzieja, nie unoś się aż do skrzywdzenia go.
|
| (19) Za mocny gniew należy się grzywna, a chcąc go wyrwać, jeszcze go wzmożesz.
|
| (20) Posłuchaj rady, przyjmij naukę, abyś był mądry w przyszłości.
|
| (21) Wiele zamierzeń jest w sercu człowieka, lecz wola Jahwe się ziści.
|
| (22) Bezczynność człowieka jest jego wyrzutem, od nierzetelnego lepszy jest ubogi.
|
| (23) Bojaźń Jahwe prowadzi do życia: klęska nawiedzi tego, kto lubi spać długo.
|
| (24) Leniwy wyciągnie rękę do misy, ale do ust jej nie doprowadzi.
|
| (25) Zbij naśmiewcę — a prosty zmądrzeje, upomnij mądrego — a nabędzie karności.
|
| (26) Kto ojca znieważa, a matkę wypędza, jest synem bezecnym, zhańbionym.
|
| (27) Zaprzestań, synu, słuchać pouczeń, a zbłądzisz bez słów rozsądku.
|
| (28) Świadek bezecny drwi sobie z prawości, usta występne grzech pożerają.
|
| (29) Dla naśmiewców gotowe są baty, a chłosta na plecy głupiego.
|
