| (1) Syn mądry miłuje karcenie, naśmiewca nie słucha nagany.
|
| (2) Z owocu swych ust spożywa się dobro, a gwałtem się sycą przewrotni.
|
| (3) Kto ust swych strzeże — ten strzeże życia, kto usta rozwiera — zgubi sam siebie.
|
| (4) Serce leniwego czeka bez skutku, a pilnych zamiary stale się spełniają.
|
| (5) Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, źle i haniebnie czyni występny.
|
| (6) Prawość strzeże dróg niewinnego — a grzeszników powala nieprawość.
|
| (7) Jeden udaje bogacza — nie mając niczego, [inny] udaje nędzarza — a opływa w dobra.
|
| (8) Bogactwo okupem za życie człowieka, lecz tyran pogróżek nie słucha.
|
| (9) Wesoło błyszczy światło sprawiedliwych, a lampa niewiernych przygasa.
|
| (10) Skutkiem pychy stale są kłótnie, u szukających rady jest mądrość.
|
| (11) Przepadnie bogactwo podstępnie zagarnięte, a krok za krokiem zdobywane — rośnie.
|
| (12) Przewlekłe czekanie jest raną dla duszy, ziszczone pragnienie jest drzewem życia.
|
| (13) Kto gardzi nakazem, ten szkodę ponosi, nagrodę otrzyma, kto rozkaz szanuje.
|
| (14) Nauka mądrego jest źródłem życia, by sideł śmierci uniknąć.
|
| (15) Prawdziwy rozum zjednywa życzliwość, droga wiarołomnych niestała.
|
| (16) Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.
|
| (17) Poseł nikczemny wtrąca w niedolę, wierny posłaniec — lekarstwem.
|
| (18) W biedzie jest i hańbie, kto gardzi karnością, we czci zaś — kto strzeże upomnień.
|
| (19) Spełnione pragnienie ukoi duszę, wstrętne głupiemu — od zła się odwrócić.
|
| (20) Kto z mądrym przestaje — nabywa mądrości, towarzysz głupców poniesie szkodę.
|
| (21) Nieszczęście pędzi za grzesznikami, a szczęście nagrodą dla prawych.
|
| (22) Mąż dobry zostawi dziedzictwo wnukom, dobrym przypadnie majątek grzeszników.
|
| (23) Świeża uprawa ubogich da wiele żywności, majątek niszczeje bezprawiem.
|
| (24) Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go — w porę go skarci.
|
| (25) Mąż prawy ma w bród pożywienia, żołądek niewiernych głód cierpi.
|
