| (1) Obrzydła dla Jahwe waga fałszywa, upodobaniem Jego — ciężarek uczciwy.
|
| (2) Przyszła wyniosłość — przyszła i hańba, u ludzi skromnych jest mądrość.
|
| (3) Uczciwość kieruje prawymi, a wiarołomnych zgubi ich nieprawość.
|
| (4) W dzień gniewu bogactwo jest bez pożytku, sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
|
| (5) Prawość niewinnego równa mu drogę, a zły przez swoją złość upada.
|
| (6) Sprawiedliwych ratuje ich prawość, żądza — pułapką nieprawych.
|
| (7) Nadzieja grzesznika znika przy śmierci, oczekiwanie przewrotnych przepada.
|
| (8) Sprawiedliwy wyrwany z udręki, zamiast niego wpada w nią nieprawy.
|
| (9) Bezbożny chce zabić bliźniego swym wzrokiem, lecz przenikliwość prawych wybawia.
|
| (10) Cieszy się miasto, gdy prawi są szczęśliwi, a woła z radości, gdy giną nieprawi.
|
| (11) Błogosławieństwem prawych wznosi się miasto, usta występnych je burzą.
|
| (12) Niemądry, kto bliźnim pogardza, lecz rozumny umie [o nim] milczeć.
|
| (13) Obmówca chodząc wyjawia tajemnice, duch wierny zamilczy o sprawie.
|
| (14) Z braku rządów naród upada, wybawienie, gdzie wielki doradca.
|
| (15) Kto za drugiego ręczy, w zło wpadnie, kto poręczać nie lubi — bezpieczny.
|
| (16) Sławy dostąpi urocza kobieta, do majątku dochodzą odważni.
|
| (17) Miłosierny dobrze czyni sobie, a okrutnik dręczy samego siebie.
|
| (18) Zawodny zysk otrzyma nieprawy, pewna nagroda dla siewcy prawości.
|
| (19) Mąż prawy zmierza do życia, kto zaś goni za grzechem — do śmierci.
|
| (20) Obrzydłe dla Jahwe są serca przewrotne, On tych miłuje, których droga prawa.
|
| (21) Na pewno zło nie ujdzie bezkarnie, a potomstwo prawych ocaleje.
|
| (22) [Czym] w ryju świni złota obrączka, [tym] piękna kobieta, ale bez rozsądku.
|
| (23) Pragnieniem prawych jest tylko dobro, oczekiwaniem złych ludzi jest gniew.
|
| (24) Jeden jest hojny, a stale bogaty, a skąpy nad miarę, zmierza do nędzy.
|
| (25) Człowiek uczynny dozna nasycenia, obfitować będzie, kto [bliźnich] napoi.
|
| (26) Naród przeklina kryjących swe zboże, błogosławi zaś tych, co sprzedają.
|
| (27) Kto dobrze czyni — pragnie łaski [Boga], kto dąży do zła — ono go dosięgnie.
|
| (28) Kto ufa bogactwu — upadnie, jak liście zazielenią się prawi.
|
| (29) Kto dom niepokoi — wiatr odziedziczy, a głupiec będzie sługą mądrego.
|
| (30) Drzewo życia — owocem prawego, człowiek mądry ludzi zjednywa.
|
| (31) Jeśli prawego zapłata w podziemiu, tym więcej grzesznika i niegodziwego.
|
