| (1) Przysłowia Salomona. Mądry syn radością dla ojca, strapieniem dla matki syn głupi.
|
| (2) Bez pożytku są skarby źle nabyte, lecz sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
|
| (3) Prawego Jahwe nie zagłodzi, lecz odtrąci żądze nieprawych.
|
| (4) Ręka leniwa sprowadza ubóstwo, ręka zaś pilnych wzbogaca.
|
| (5) Syn to mądry, kto w lecie gromadzi, a kto prześpi czas żniwa, hańbą okryty.
|
| (6) Błogosławieństwa na głowie prawego, w ustach nieprawych przemoc się kryje.
|
| (7) Pamięć o prawym jest błogosławiona, a imię nieprawych zaginie.
|
| (8) Mądry sercem przyjmie nakazy, upadnie, kto wargi ma nierozsądne.
|
| (9) Kto żyje uczciwie, żyje bezpiecznie, zdradzi się ten, kto szuka dróg krętych.
|
| (10) Kto okiem mruga — sprawia cierpienie, upadnie, kto wargi ma nierozsądne.
|
| (11) Źródłem życia usta prawego, w ustach nieprawych przemoc się kryje.
|
| (12) Nienawiść wznieca kłótnię, miłość wszelki błąd ukrywa.
|
| (13) Na wargach rozumnego jest mądrość, a kij — na grzbiecie tego, komu jej brak.
|
| (14) Mądrzy swą wiedzę gromadzą, usta głupiego grożą zniszczeniem.
|
| (15) Majętność bogacza jest mocną warownią, zagładą nędzarzy ich własne ubóstwo.
|
| (16) Zapłatą prawego jest życie, niegodziwiec zyskuje karę.
|
| (17) Kto strzeże karności, ten idzie ku życiu, kto gardzi upomnieniem — ku zatracie.
|
| (18) Usta nieprawe nienawiść ujawnią, głupi, kto rozgłasza niesławę.
|
| (19) Nie uniknie się grzechu w gadulstwie, kto ostrożny w języku — jest mądry.
|
| (20) Język prawego jest srebrem wybornym, a serce złych mało co warte.
|
| (21) Wargi sprawiedliwego prowadzą wielu, lecz głupcy umrą z nierozsądku.
|
| (22) Błogosławieństwo Jahwe wzbogaca, własny trud niczego tutaj nie doda.
|
| (23) Radością głupiego — czyny haniebne, a męża rozważnego — mądrość.
|
| (24) Zło, którego się grzesznik boi, spadnie na niego, sprawiedliwi uzyskają to, czego pragną.
|
| (25) Gdy wicher zawieje — nie ma już grzesznika, lecz sprawiedliwego podstawy są wieczne.
|
| (26) Czym ocet dla zębów, a dym dla oczu, tym leniwy dla tych, którzy go wysłali.
|
| (27) Bojaźń Jahwe dni pomnaża, krótkie są lata grzesznika.
|
| (28) Oczekiwanie uczciwych — radością, nadzieja bezbożnych przepadnie.
|
| (29) Jahwe oparciem ludzi prawych, dla czyniących nieprawość jest zgubą.
|
| (30) Sprawiedliwy nie runie na wieki, grzesznicy na ziemi nietrwali.
|
| (31) Niech mądrość wychodzi z ust prawych, język przewrotny będzie wyrwany.
|
| (32) Wargi prawe lubią, co [Bogu] miłe, a usta niewiernych — przewrotność.
|
