| (1) Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego, [podane po to],
|
| (2) by mądrość osiągnąć i karność, pojąć słowa rozumne,
|
| (3) zdobyć staranne wychowanie: prawość, rzetelność, uczciwość
|
| (4) prostaczkom udzielić rozwagi, a młodym — rozsądku i wiedzy.
|
| (5) Mądry, słuchając, pomnaża swą wiedzę, rozumny nabywa biegłości:
|
| (6) jak pojąć przysłowie i zdanie, słowa i zagadki mędrców.
|
| (7) Podstawą wiedzy jest bojaźń Jahwe, lecz głupcy odrzucają mądrość i karność.
|
| (8) Synu mój, słuchaj napomnień ojca i nie odrzucaj nauk swej matki,
|
| (9) gdyż one ci są wieńcem powabnym dla głowy i naszyjnikiem cennym dla szyi.
|
| (10) Kiedy cię, synu, wabią grzesznicy, nie waż się iść,
|
| (11) choćby rzekli: "Pójdź z nami! Zasadźmy się na cichych! Bez powodu czyhajmy na czystych!
|
| (12) Jak Szeol wchłoniemy ich żywych i zdrowych tak jak schodzących do grobu.
|
| (13) Znajdziemy wszelkie kosztowności i napełnimy domy swe łupem.
|
| (14) Przyłącz swój los do naszej wspólnoty, jedna sakwa niech łączy nas wszystkich".
|
| (15) Synu mój, nie chodź ich drogą, przed ścieżką ich strzeż swojej stopy,
|
| (16) gdyż nogi ich pędzą do zbrodni, spieszno im: krew chcą wytoczyć.
|
| (17) Lecz próżno ich sieć zarzucona, na oczach wszelkiego ptactwa.
|
| (18) Na własną krew raczej czyhają, czatują na swoje życie,
|
| (19) bo taki jest los chciwych zysku: zabiera on własne ich życie.
|
| (20) Mądrość woła na ulicach, na placach glos swój podnosi
|
| (21) nawołuje na drogach zgiełkliwych, w bramach miejskich przemawia:
|
| (22) Dokądże głupcy mają kochać głupotę, szydercy miłować szyderstwo, a nierozumni pogardzać nauką?
|
| (23) Powróćcie do moich upomnień, udzielę wam ducha mojego, nauczę was moich zaleceń.
|
| (24) Ponieważ prosiłam, lecz wyście nie dbali, rękę podałam, a nikt nie zważał,
|
| (25) gardziliście każdą mą radą, nie chcieliście moich upomnień:
|
| (26) więc i ja waszą klęskę wyszydzę, zadrwię sobie z waszej bojaźni,
|
| (27) gdy bojaźń nadciągnie jak burza, a wasza zagłada jak wicher, gdy spotka was ucisk i boleść.
|
| (28) Wtedy będą mnie prosić — lecz ja nie odpowiem, i szukać — lecz mnie nie znajdą,
|
| (29) gdyż wiedzy nienawidzili, gardzili bojaźnią Jahwe,
|
| (30) nie poszli za mymi radami, zlekceważyli moje napomnienie.
|
| (31) Spożyją owoce swej drogi, nasycą się swymi radami
|
| (32) odstępstwo prostaków uśmierci ich, bezmyślność niemądrych ich zgubi.
|
| (33) Kto słucha mnie — osiągnie spokój, wytchnienie — bez obawy nieszczęścia.
|
