| (1) Słuchaj, Izraelu, ty dzisiaj masz przejść przez Jordan, aby wydziedziczyć narody większe i mocniejsze od ciebie, miasta ogromne i umocnione pod niebo,
|
| (2) lud mocny i wysoki, synów Anaka, znanych ci, o których słyszałeś: "Któż się ostoi wobec synów Anaka?"
|
| (3) Niech ci więc dzisiaj będzie wiadomo, że twój Bóg, Jahwe, kroczy przed tobą jak ogień pożerający. On ich zniszczy, On ich poniży przed tobą, prędko ich wypędzisz, wytępisz, jak ci to przyrzekł Jahwe.
|
| (4) Nie mów w sercu, gdy twój Bóg, Jahwe, pokona ich przed tobą: "Dzięki mej cnocie dał ci Jahwe tę ziemię w posiadanie" bo skutkiem nieprawości tych ludów Jahwe wytępił je przed tobą.
|
| (5) Nie dzięki twojej cnocie ani prawości serca twojego ty przychodzisz wziąć ich kraj w posiadanie, lecz skutkiem niegodziwości tych ludów twój Bóg, Jahwe, wypędził je przed tobą, a także aby dopełnić słowa przysięgi danej twoim przodkom: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.
|
| (6) Wiedz, że nie ze względu na twoją cnotę twój Bóg, Jahwe, daje ci tę piękną ziemię na własność, bo jesteś ludem o twardym karku.
|
| (7) Pamiętaj, a nie zapomnij, jak na pustyni pobudzałeś do gniewu swego Boga, Jahwe. Od dnia, kiedyś wyszedł z ziemi egipskiej aż do przyjścia na to miejsce, byliście oporni względem Jahwe.
|
| (8) Na Horebie do gniewu pobudzaliście Jahwe i rozgniewał się na was Jahwe tak bardzo, że chciał was wytępić.
|
| (9) Gdy wchodziłem na górę, by otrzymać kamienne tablice Przymierza, zawartego z wami przez Jahwe, i czterdzieści dni i czterdzieści nocy przebywałem na górze nie jedząc chleba, nie pijąc wody,
|
| (10) dał mi Jahwe dwie kamienne tablice pisane palcem Bożym. Były na nich wyryte wszystkie słowa, które wyrzekł do was Jahwe na górze spośród ognia w dniu zgromadzenia.
|
| (11) Pod koniec czterdziestu dni i czterdziestu nocy dał mi Jahwe dwie kamienne tablice — tablice Przymierza.
|
| (12) I rzekł do mnie Jahwe: "Wstań, zejdź stąd prędko, bo niegodziwie postąpił twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zeszli z drogi, którą im zaleciłeś. Uczynili sobie posąg ulany z metalu".
|
| (13) I dalej mówił do mnie Jahwe: "Widzę, że ten naród jest narodem o twardym karku.
|
| (14) Pozwól, że ich wytępię, wygładzę ich imię spod nieba, a z ciebie uczynię naród mocniejszy i liczniejszy od nich".
|
| (15) Odwróciłem się i zszedłem z góry — a góra płonęła ogniem — trzymając w rękach dwie tablice Przymierza.
|
| (16) Ujrzałem wtedy, żeście grzeszyli przeciw swojemu Bogu, Jahwe, czyniąc sobie cielca ulanego z metalu, tak prędko odstąpiwszy od drogi, którą wyznaczył wam Jahwe.
|
| (17) Wtedy pochwyciłem obie tablice i rzuciłem oburącz, aby je potłuc na waszych oczach.
|
| (18) I leżałem przed Jahwe, jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba, nie pijąc wody za cały ten grzech, któregoście się dopuścili, czyniąc to, co jest złe w oczach Jahwe, i pobudzając Go do gniewu.
|
| (19) Przeląkłem się bowiem widząc gniew i zapalczywość, jakimi zapłonął na was Jahwe, tak że chciał was wytępić. Lecz wysłuchał mnie Jahwe jeszcze i tym razem.
|
| (20) Na Aarona również Jahwe bardzo się rozgniewał chcąc go zgładzić, lecz w tym czasie wstawiłem się także za Aaronem.
|
| (21) A rzecz grzeszną, którą uczyniliście, cielca, chwyciłem, spaliłem w ogniu, połamałem, starłem na drobny proch i wrzuciłem do potoku wypływającego z góry.
|
| (22) W Tabeera, Massa i Kibrot-Hattaawa jeszcze drażniliście Jahwe.
|
| (23) Gdy wysłał was Jahwe z Kadesz-Barnea, mówiąc: "Idźcie, posiądźcie ziemię, którą wam dałem", wzgardziliście nakazem swojego Boga, Jahwe, nie byliście Mu wierni i nie usłuchaliście Jego głosu.
|
| (24) Opornie postępowaliście względem Jahwe od dnia, kiedy was pokochałem.
|
| (25) Przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy leżałem przed obliczem Jahwe, bo Jahwe chciał was wytępić.
|
| (26) Modliłem się do Jahwe mówiąc: "Panie nasz, Jahwe, nie zatracaj ludu swego, własności swojej, które uwolniłeś swą wielkością i wyprowadziłeś z Egiptu mocną ręką.
|
| (27) Pomnij na sługi twoje, Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nie zwracaj uwagi na upór tego ludu, na jego nieprawość i jego grzech,
|
| (28) aby nie mówiono w kraju, z którego nas wyprowadziłeś: "Jahwe nie może doprowadzić ich do kraju, który im przyrzekł. Z nienawiści ku nim wyprowadził ich, aby pomarli na pustyni".
|
| (29) A oni są przecież Twoim ludem, Twoją własnością, które wyprowadziłeś z ogromną mocą i wyciągniętym ramieniem".
|
