(1 Oto błogosławieństwo, które wypowiedział Mojżesz, mąż Boży, nad synami Izraela, przed swoją śmiercią:
) |
(2 Rzekł: Jahwe przyszedł z Synaju i z Seiru dla nich wzeszedl, zabłysnął z góry Paran, przybywa z Meriba pod Kadesz, w prawicy ogień płonący.
) |
(3 On kocha swój lud. Wszyscy wybrani są w Jego ręku, u nóg twoich oni usiedli, słowa twoje przyjmują.
) |
(4 Mojżesz dał nam Prawo — dziedzictwo społeczności Jakuba.
) |
(5 Był Król w Jeszurunie, gdy się zeszli książęta narodu, zgromadziły się pokolenia Jakuba.
) |
(6 Niech żyje Ruben, niech nie umiera, niech żyje, choć liczbą niewielki.
) |
(7) To powiedział do Judy: Usłysz, Jahwe, głos Judy, doprowadź go do jego ludu, niech twoje ręce go obronią, bądź dlań obroną od wrogów.
|
(8) Do Lewiego powiedział: Twoje tummim i urim są dla oddanego ci męża, wypróbowałeś go w Massa, spierałeś się z nim u wód Meriba.
|
(9) O ojcu swym on mówi i o matce: "Ja ich nie widziałem", nie zna już swoich braci, nie chce rozpoznać swych dzieci. Tak słowa twego strzegli, przymierze twoje zachowali.
|
(10) Niech nakazów twych uczą Jakuba, a Prawa twego — Izraela, przed tobą palą kadzidło, na twoim ołtarzu całopalenia.
|
(11) Moc jego, Jahwe, błogosław, a dzieła rąk jego przyjmij, złam biodra jego nieprzyjaciół i tych, co go nienawidzą, by nie powstali.
|
(12) Do Beniamina powiedział: Umiłowany przez Jahwe, bezpiecznie u Niego zamieszka, u Niego, który zawsze będzie go bronił, odpocznie w Jego ramionach.
|
(13) Do Józefa powiedział: Jego ziemia — błogosławiona przez Jahwe, przez bogactwo niebios, przez rosę, przez źródła otchłani podziemnej,
|
(14) przez bogactwo darów słońca, przez bogactwo plonów miesięcy,
|
(15) przez skarby z gór starożytnych, przez bogactwo odwiecznych pagórków,
|
(16) przez bogactwo z ziemi i plonów, łaska Mieszkańca Krzaku: dzieła Jego na głowie Józefa, na skroni księcia swych braci.
|
(17) Oto Jego byk pierworodny — cześć Jemu! Jego rogi — rogami bawołu, bije nimi narody aż po krańce ziemi. Oto miriady Efraima, oto tysiące Manassesa.
|
(18) Do Zabulona powiedział: Zabulonie, ciesz się na twoich wyprawach, i ty Issacharze, w twoich namiotach.
|
(19) Zwołują narody na górę, by złożyć tam prawe ofiary gdyż z bogactwa morza będą korzystać i ze skarbów w piasku ukrytych.
|
(20) Do Gada powiedział: Szczęśliwy, kto da miejsce Gadowi! Odpoczywa jak lwica, rozdarł ramię i głowę.
|
(21) Rzeczy najlepszych pożąda dla siebie, pragnie działu dowódcy chce kroczyć na czele narodu. Sprawiedliwość Jahwe wypełnił i Jego sądy nad Izraelem.
|
(22) Do Dana powiedział: Dan jest lwiątkiem, które się rzuca z Baszanu.
|
(23) Do Neftalego powiedział: Neftali łaską nasycony, pełen jest błogosławieństw Jahwe, morze i południe posiądzie.
|
(24) Do Asera powiedział: Aser błogosławiony wśród synów, niech będzie kochany przez braci, niech kąpie nogę w oliwie.
|
(25) Twe zawory z żelaza i brązu, jak dni twoje moc twoja trwała.
|
(26) Do Boga Jeszuruna nikt niepodobny, by tobie pomóc, cwałuje po niebie, po obłokach, w swym majestacie.
|
(27) Zwycięzcą jest Bóg odwieczny. Zniża swą broń — On od wieków, by odpędzić wroga przed tobą to On woła: Wyniszcz!
|
(28) Izrael mieszka bezpiecznie, w samotności jest źródło Jakuba, na ziemi zboża i moszczu, niebiosa zsyłają mu rosę.
|
(29) Izraelu, tyś szczęśliwy, któż tobie podobny? Narodzie, zbawiony przez Jahwe, Obrońca twój tobie pomaga, błogosławi zwycięski twój miecz. Wrogowie słabną przed tobą, ty zaś wyniosłość ich depczesz.
|