| (1) Gdy wejdziesz do kraju, który ci daje twój Bóg, Jahwe, w posiadanie, zajmiesz go i osiądziesz w nim
|
| (2) weźmiesz pierwociny wszelkich ziemiopłodów uzyskanych przez ciebie w kraju, który ci daje twój Bóg, Jahwe. Włożysz je do koszyka i udasz się na miejsce, które twój Bóg, Jahwe, obierze sobie na mieszkanie dla imienia swego.
|
| (3) Pójdziesz do urzędującego wtedy kapłana i powiesz mu: "Oświadczam dziś Bogu twojemu, Jahwe, że zaszedłem do ziemi, o której Jahwe przysiągł przodkom, że nam ją da".
|
| (4) Kapłan weźmie z twoich rąk koszyk i położy go przed ołtarzem twego Boga, Jahwe.
|
| (5) A ty wówczas wypowiesz te słowa wobec Boga swego, Jahwe: "Ojciec mój, Aramejczyk błądzący, zstąpił do Egiptu, przybył tam w niewielkiej liczbie ludzi i tam się rozrósł w naród ogromny, silny i liczny.
|
| (6) Egipcjanie źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe.
|
| (7) Wtedy myśmy wołali do Boga ojców naszych, Jahwe. Usłyszał Jahwe nasze wołanie, wejrzał na naszą nędzę, nasz trud i nasze uciemiężenie.
|
| (8) Wyprowadził nas Jahwe z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiej grozy, znaków i cudów.
|
| (9) Zaprowadził nas na to miejsce i dał nam ten kraj opływający w mleko i miód.
|
| (10) Teraz oto przyniosłem pierwociny płodów ziemi, którą dałeś mi, Jahwe". Rozłożysz je przed Bogiem swoim, Jahwe. Oddasz pokłon Bogu swemu, Jahwe
|
| (11) i będziesz się cieszył razem z lewitą i obcym, który jest u ciebie, ze wszystkich dóbr, które twój Bóg, Jahwe, dał tobie i twemu domowi.
|
| (12) Gdy w trzecim roku — roku dziesięciny — zakończysz oddawanie wszystkich dziesięcin ze zbiorów, gdy oddasz je lewicie, obcemu, sierocie i wdowie, aby jedli do syta w twoich murach,
|
| (13) powiesz wobec Boga swego, Jahwe: "Wziąłem z domu, co poświęcone, i dałem lewicie, obcemu, sierocie i wdowie, zgodnie ze wszystkimi poleceniami, jakie mi wydałeś nie przestąpiłem ani nie zapomniałem żadnego z twoich poleceń.
|
| (14) Nie spożyłem ich podczas żałoby, nie wziąłem z domu nic nieczystego, niczego nie dałem umarłemu, usłuchałem głosu Boga swego, Jahwe, czyniłem wszystko, co mi rozkazałeś.
|
| (15) Ze swego świętego mieszkania, z niebios, spojrzyj i pobłogosław Izraela, lud swój, podobnie jak i ziemię — kraj opływający w mleko i miód — którą nam dałeś, jak poprzysiągłeś naszym przodkom".
|
| (16) Dziś twój Bóg, Jahwe, rozkazuje ci wykonać te prawa i nakazy. Strzeż ich, pełnij z całego swego serca i z całej duszy.
|
| (17) Dziś uzyskałeś to, że Jahwe ci powiedział, iż będzie dla ciebie Bogiem, o ile ty będziesz chodził Jego drogami, strzegł Jego praw, poleceń i nakazów oraz słuchał Jego głosu.
|
| (18) A Jahwe uzyskał to, żeś ty dziś obiecał być ludem stanowiącym szczególną Jego własność, jak ci powiedział, abyś zachowywał Jego wszystkie polecenia.
|
| (19) On cię wtedy wywyższy we czci, sławie i wspaniałości ponad wszystkie narody, które uczynił, abyś był ludem świętym dla Boga twego, Jahwe, jak sam powiedział.
|
