| (1) Kapłani, lewici, całe pokolenie Lewiego, nie będzie miało działu ani dziedzictwa w Izraelu. Żywić się będą z ofiar spalanych ku czci Jahwe i Jego dziedzictwa.
|
| (2) Nie będzie miało ono dziedzictwa wśród swoich braci: Jahwe jest jego dziedzictwem, jak mu to powiedział.
|
| (3) Takie uprawnienie ma kapłan w stosunku do ludu, składającego ofiary: z cielca lub sztuki mniejszego bydła oddadzą kapłanowi łopatkę, szczękę i żołądek.
|
| (4) Oddasz mu pierwociny swego zboża, moszczu, oliwy i pierwociny ze strzyżenia owiec.
|
| (5) Jego bowiem wybrał twój Bóg, Jahwe, spośród wszystkich pokoleń twoich, aby był na służbie ku czci imienia Jahwe: on i jego synowie po wszystkie czasy.
|
| (6) Jeśli lewita, przebywający w jednym z twoich miast w całym Izraelu, zapragnie kiedykolwiek pójść do miejsca wybranego przez Jahwe,
|
| (7) aby spełnić posługi ku czci imienia Boga twego, Jahwe, jak wszyscy jego bracia lewici, będący tam na służbie w obliczu Jahwe,
|
| (8) będzie jadł równą część z nimi, bez uszczerbku dla swych dochodów z ojcowizny.
|
| (9) Gdy ty wejdziesz do kraju, który ci daje twój Bóg, Jahwe, nie ucz się popełniać tych samych obrzydliwości jak tamte narody.
|
| (10) Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, przepowiednie, magię i czary
|
| (11) nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów, wywoływał umarłych.
|
| (12) Obrzydliwy jest bowiem dla Jahwe każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich twój Bóg, Jahwe, sprzed twego oblicza.
|
| (13) Dochowasz pełnej wierności Bogu swemu, Jahwe.
|
| (14) Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to twój Bóg, Jahwe.
|
| (15) Bóg twój, Jahwe, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał.
|
| (16) Właśnie o to prosiłeś Boga swego, Jahwe, na Horebie, w dniu zgromadzenia: "Niech więcej nie słucham głosu Boga mojego, Jahwe, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł".
|
| (17) I odrzekł mi Jahwe: "Dobrze powiedzieli.
|
| (18) Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę.
|
| (19) Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy.
|
| (20) Lecz jeśli który prorok odważy się mówić w moim imieniu to, czego mu nie rozkazałem, albo wystąpi w imieniu bogów obcych — taki prorok musi ponieść śmierć".
|
| (21) Jeśli pomyślisz w swym sercu: "A w jaki sposób poznam słowo, którego Jahwe nie mówił?" —
|
| (22) gdy prorok przepowie coś w imieniu Jahwe, a słowo jego będzie bez skutku i nie spełni się, [znaczy to, że] tego Jahwe do niego nie mówił, lecz w swej pysze powiedział to sam prorok. Nie będziesz się go obawiał.
|
